Las fòrmas ancianas son : Arcimicianum en 966, Artimicianum en 978 [fòrma seleccionada per Dauzat], Villa Articinianum en 990, Articimianum en 990, Armisanum en 1235, Armicianum en 1256, Castrum de Armissano en 1271, Ermissanum en 1398, Armyssan en 1502, Hermissan en 1503, Armissa en 1521, Armyssa en 1537, Armisan en 1595. La prononciacion occitana es Armissà (grafia de l'abat Sabarthès) [1], donc [armi'sa] .
Segon Dauzat, Armissan vendriá de *Artemisius, nom grecolatin d'òme, o del latin artemisia, « artemisa » (planta), ambe lo sufixe latin -anum[2]. Segon Negre, s'agís deu nom « romanic » de persona Artemisianum, sense sufixe [3]. Mas *Artemisianu- donariá regularament *Armisan (ambe -s- sonòra). La fòrma de 978 mena dejà a Ar(ci)missan (ou benlèu a Ar(ci)miçan), ambe -s- sorda : -ci- intervocalic dona generalament -c-. L'influéncia de la finala de comunas prèpas, Vinaçan, (A)niçan, vengut Niça d'Ausseruna, pòt explicar lo càmbiament de consonantisme.
Compte tengut de l'istòria del nom, se pòt escriure Armissan o Armiçan (alinhament sul cas general), mas dins lo dobte, la grafia pus simpla e qu'es la del francés, Armissan, se poiriá gardar.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Corçan; es ara del canton des Basses Plaines de l'Aude (en francés), donc de las Planas Bassas d'Aude (burèu centralizator : Corçan).