Argelièrs (Aude)

Pels articles omonims, vejatz Argelièrs (omonimia).

Vila d'Occitània

Argelièrs Argeliers
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La comuna.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 19′ 00″ N, 2° 55′ 00″ E
Superfícia	10,79 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	220 m 40 m 26 m
Geografia politica
País	Lengadòc
Parçan	Menerbés
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 11	Aude
Arrondiment 113	Narbona
Canton 1116	Lo Menerbés Sud (Ginestars abans 2015)
Intercom 241100593	Lo Grand Narbona
Cònsol	Gérard Leteissier (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	2 165 ab. Evolucion de la populacion 2 197 ab.
Densitat	187,95 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	Argeliésois (en francés)
Còde postal	11120
Còde INSEE	11012

Argelièrs (Argeliers en francés) es una comuna lengadociana de Menerbés situada dins lo departament d'Aude e la region administrativa d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Es lo vilatge situat dins Menerbés d'ont partiguèt la revòlta vinhairona de 1907 amb lo menaire Marcellin Albèrt natiu d'Argelièrs.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

		Montolièrs (Erau)	Crusi (Erau)
	Bisa de Menerbés	N	Auvelhan
		O    Argelièrs    E
		S
	Ginestars	Mirapeisset	Salèlas d'Aude

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia S. Vincentii de Argeleriis, en 1154, Villa et castellum de Arzilers seu Argelers en 1154, Castrum de Argileriis en 1193, Arzelerii en 1244-45, Arzillers en 1251-1351, Argilas al sègle XIV, Argelyés en 1535, Argalliès en 1586, Argilliers en 1589, Argelliers en 1781. La prononciacion occitana es Argélyès ^[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [aɾʒe'ljɛs], puslèu que [aɾʒe'ʎɛs].

Argelièrs ven del latin argilla, « argela, argila » e del sufixe ariu(m), o dels resultats [, segon la data de fixacion del nom] ^[2],[3].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
octobre de 2020	(2026)	Gérard Leteissier		retirat de l'Educacion Nacionala
setembre de 2014	octobre de 2020 (demission)	Gilles Laur	divèrs dreta	quadre bancari
març de 1989	2014	Christian Rouzaud	PS
1984	1989	Michel Michelis	PS
març de 1965	1984 (mòrt en foncions)	Michel Bernard	PS	conselhièr general (1960-1984)
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

• Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Ginestars; es ara del canton du Sud-Minervois (en francés), donc del Menerbés Sud (burèu centralizator : Salèlas d'Aude).

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 2028, totala: 2050
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
578	475	608	833	760	810	808	828	778
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
810	851	922	1 019	1 205	1 590	1 258	1 410	1 422
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1 425	1 300	1 245	1 188	1 211	1 118	1 147	1 102	1 123
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
1 159	1 133	1 118	1 218	1 233	1 237	1 519	1 546	1 566 1 590
2009	2010
1 683 1 704	1 808 1 831
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 2018 la populacion èra de 2165 abitants e la densitat èra de 200,65 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

• Marcellin Albèrt (1851-1921) : personalitat nascuda a Argelièrs.

Véser tanben

• Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

• Argelièrs sul site de l'Insee

Nòtas

1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 10, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f102.item.texteImage
2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 26
3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 259