Las fòrmas ancianas son : Paracollum en 1166, Castrum de Sancto Johanne de Paracollo en 1320, Sanctus Johannes de Peracolle..., de Peracollo, Sanctus Johannes de Paracols en 1371-1589, Sainct Jean de Rouvenac en 1594, Saint Jean de Paracol en 1781 [1]. Sent Joan representa en general Sent Joan Baptista. Es lo cas aicí. Paracòl ? Nom ancian del vilatge. Ni Dauzat e Rostaing, nimai los Féniés, dison pas res de Paracòl. Las fòrmas ancianas semblan las de Parcol (Dordonha. Per aquel lòc, Joan Ros precisa que lo nom occitan col [kul] a lo sens d'« escorriment, evacuacion » e lo nom occitan còl [kɔl] a lo sens de « puèg, tuc ». Lo sens global seriá « qu'apara lo puèg » (per exemple una fortificacion) o « qu'apara de l'escorriment de las aigas » (per exemple una restanca, una diga, una levada) [2]. Sant Joan es dins una val estreta. Per la question del vocalisme exacte, caldriá que la fòrma precisa del determinant foguèsse coneguda de la populacion.
Istòria
Tèrra Privilegiada
Sant Joan de Paracòl èra de la Tèrra Privilegiada, onze comunautats a l'entorn d'Eissalabra exemptas de tota imposicion mejançant una soma annala qu'apelavan subvencion [3].
.svg){kind=small}
