Las atestacions ancianas son :
Rector de Tarronis en 1347; De Terrobis en 1377; Terolhas en 1538; Terolles en 1647; Terrolles en 1781; Terrólos en 1912 (Savartés)[5][4].
Lo nom pòt èsser un derivat de tèrra, del latin terra, ambe'l sufixe femenin, generalament diminutiu -òla, del latin -ola[6],[7], mès las fòrmas ancianas, contradictòrias, pòdon menar a una autra solucion, derivada o non de tèrra, puèi a l'influéncia del sufixe del vilatge de Peiròlas, situat a pauca distància. Sembla pr'aquò malaisit d'imaginar una oposicion entre una parròquia peirosa, Peiròlas, e una parròquia terrosa, doncas mai cultivabla, Terròlas, perqué Terròlas es una comuna traversuda, boscosa, ambe pauc de terrenhs aptes a la cultura.