Las fòrmas ancianas son : Ecclesia Sancti Johannis de Fontaneis en 1069, De Fontanis sine cura en 1347, De Fontaynis en 1368, Fontaines en Sault en 1389-1589, Fontannes en 1594, Fountane en 1647, Fontanes en 1781. La prononciacion occitana es Fountánes[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc benlèu [fun'tanes].
L'atestacion un pauc misteriosa de 1069, Fontaneis, atal coma la grafia francesa, explican que Dauzat interprète lo nom coma fontana (derivat de font), ambe'l sufixe latin -ensem ( > -és) [2]. La fòrma fonetica fa pensar a un plural de fontana, ambe una evolucion -as > -es caracteristica del catalan, lenga prèpa; cf. Artigas (Aude) prononciat [ar'tiɣes] [3].
Le Puèg
Le Puèg es una localitat despareguda, una anciana glèisa rurala que desservissiá Le Puèg, Sarrabiau e Barrencon (noms supausats), masatges que les espanhòls incendièron del temps de Loís XII. Las fòrmas ancianas son : La massade du Puyol en 1389, Pech de Fontaines en Sault en 1389-1589, Le Pech en 1781[4].
Le nom a pas besonh d'explicar. Le Puèg es a 1100 m e tresplomba le congost d'Aude.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Bèlcaire; es ara del canton de Haute-Vallée de l'Aude (en francés), donc de La Val Nauta d'Aude.