Las fòrmas ancianas son : Decimarium de Salis en 1302, Salae in Lauraguesio... villa de Salis en 1311, Castrum seu villa de Salis en 1311, Ecclesia de Salis en 1317, Sales en 1781. La prononciacion occitana es Sàlos (grafia de l'abat Savartés) [1], donc ['salɔs] .
Lo nom de Sala(s) ven del mot germanic e mai que mai francic saal (alemand Saal), « cambra, al sens de sala de recepcion d'un castèl », puèi « castèl » « residéncia senhorala fortificada » [2],[3]. Segon Negre, Salas es lo plural de l'occitan sala, « residéncia senhorala »[4]. Lo determinant es lo nom de l'aiga que passa al nòrd del vilatge.
Sant Andrieu
Lòc situat a l'èst de Salas.
Es una anciana parròquia de la diocèsi de Mirapeis. Las fòrmas ancianas son : Sanctus Andreas Duscle en 1296, Sanctus Andreas de Usole, comprene Uscle, en 1318, Saint André d'Uste en 1712, Saint André d'Ustre en 1781, Sainct Andrieu d'Ustre al sègle XVIII [5]. Sant Andrieu representa probablament l'apòstol, mes i a tanben d'autres sants. Le determinant d'origina, benlèu en relacion ambe'l vèrbe usclar (se ditz sentir a (l')uscle), probablament perdut, es estat modificat.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}
