Los gentilicis son traustés -esa e trauçanel/traussanèl -a(grafia de verificar). (Traussés/Trausseis -eso e Traussanèl -ello en grafia mistralenca[5].
Los escais-noms pels abitants son bèca(grafia de verificar) ("enfant", "dròlle" "nèci", del gr. βέχχος, "imbecil", "pegàs") e estustassat -ada ("estabosit", "estupid", de es e tustassat -ada, tusta) (bèco e estustassat -ado en grafia mistralenca)[7][8][N 1] en rason de lor reputacion de naïvetat[5].
Geografia
Comunas a l'entorn.
Toponimia
Las atestacions ancianas son : Villa Tesautani en 842; Villa Tecsetani en 843; Villa Trenciani, in pago Narbonensi, in suburbio Ventaionensi en 866; Trencianum en 1142; Trauzanum en 1167; Traucan en 1216; Treussanum en 1231; Traussanum en 1245; Frencianum = Trencianum en 1261; Trausanum en 1262; Traucianum en 1270; Trautianum en 1270; Trausa en 1536; Trausan en 1595; Trausse en 1781; Troóuso en 1912 (prononciacion fornida per Savartés)[9][6], donc ['tɾɔwsɔ]. Tròuça ven del nom latin d'òme Terentius, ambe'l sufixe -anum, ambe reculament d'accent e desnasalizacion [-ns (tonic ?) > -ws] pròpris a l'airal [10]. Coma Lòura, lo nom a conegut una subrevolucion (acomodacion entre a e u). La grafia fonologica Tròuça es regulara.
Paulinhan
Paulinhan es mai que mai un castèl [sus una tuca, al nòrd-èst de Tròuça] e un ancian fèu de l'abadiá de Caunas. Las fòrmas ancianas son : Bastida de Ventenago en 1270, Bastida de Ventenac en 1270, Bastida vocata de Ventenaco, sita prope Peyriacum en 1298-99, Labastide de Ventenac en Minervois, en 1416, La Bastide de Bentenac en 1525, La Bastide Paulignan en 1646, Polignan al sègle XVIII, etc. La prononciacion occitana es Paulignà[11], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [pawli'ɲa].
Paulinhan a cambiat de nom. Èra Ventenac, coma Ventenac de Cabardés e Ventenac de Menerbés, la proprietat de *Ventinus o Aventinus, ambe'l sufixe -acum[12],[13]. Le nom actual es identic a Paulinha, mes sense reculament d'accent; es imprudent de supausar un nom latin d'òme Paulinius, ambe'l sufixe -anum; cèrtas, i pòt aver una autra anciana proprietat antica dins la meteissa parròquia o la meteissa comunautat, ambe un càmbiament de caplòc, mes Paulinhan pòt tanben èsser un transferiment de Paulinha, a l'epòca qu'aquel nom aviá gardada (mai o mens !) son accentuacion d'origina.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
↑Loïs Alibèrt, Gramatica occitana, segonda edicion, Centre d'Estudis Occitans, Montpelhièr, 1976, p. 362, « TERENTIANUS > Traussan, Traussa (Trausso) »
↑Loïs Alibèrt, Gramatica occitana, segonda edicion, Centre d'Estudis Occitans, Montpelhièr, 1976, p. 24 « s sorda derivant de ci, ti, chi, c + e, i latins es grafiat c davant e, i; davant a, o, u cal emplegar ç»
.svg)
.svg){kind=small}
