Las atestacions ancianas son : Villispinum en 1283; Villaspinum en 1338; De Villa Spino en 1378; Castrum de Vilespino en 1427; Castrum episcopale de Villespino en 1427; Vilaspy en 1441; Villaspy en 1442; Villespic en 1494; Villaspynum en 1495; Les habitants de Villespine en 1272-sègle XVII; Villespy, château, chapelle, basse-cour, esplanade ou sol en l'an III; Bilespí, Bilospí (prononciacion) segon l'abat Savartés); Le Gallia Christiana escriu Vilcaspinum (sens data)[4][3]. Villa designa las grandas proprietats ruralas a partir del sègle IV, puèi pren pauc a pauc lo sens de « vilatge ». Lo determinant es lo latin spina, « espina », donc « boisson espinós »[5], al masculin.
Vilasplans
Las atestacions ancianas son : Villa Splas en 1267, De Villisplanis en 1378, De Palaciovilla en 1381, De Villasplanis..., ad honorem sancti Johannis Baptistae ecclesia parochialis de Villesplanis al sègle XV, Vilesplas..., Vilasplas en 1441, Villasplas en 1442, Villesplas, chapelle réparée en 1652, Villesplas, village, vieille église en 1774, Villesplats en l'an III[6]. Sembla que la « vièlha glèisa » a desparegut. Lo mot de capèla, en 1652, vòl dire que Vilasplans èra pas mai parròquia.
Lo nom significa vila (al sens medieval, véser al paragrafe precedent) en les plans, donc en lòc planièr. Foneticament, pòt èsser Vilesplans o Vilasplans, afar de ligason.
Istòria
Entre 1790 e 1794, Vilasplans (lo vilatge es a un km de Vilaspin) foguèt incorporada a Vilaspin [7]. Vilasplans es una anciana comunautat e parròquia de la diocèsi de Sant Pàpol[6]. Al sègle XVIII, èra pas mai parròquia (mapa de Cassini).
.svg)
.svg){kind=small}
