Bajas (Bages en francés) es una comuna lengadociana de Narbonés situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.
Un provèrbi, que se retròba per Bages de Rosselhon en Catalonha, es: Anes pas a Bajas, que non parents o amics i ages.
Geografia
Comunas a l'entorn de Bajas
Perimètre del territòri
Toponimia
Bajas
Las fòrmas ancianas de Bajas son villa Baiae en 782, in villa Bajas en 806, Villam Baiano cap a 844, Alodes de Bajas en 966, Castrum de Bagis en 1271, Bagas en 1402, Al loc de Bajas en 1539, Bajas en 1589, Bagues en 1591, Bages en 1781. La prononciacion occitana es Bájos (grafia de l'abat Sabarthès) [1],[2], donc probablament ['baʒɔs].
Bajas vendriá del nom latin d'òme Bagia[3], d'un nom gallic d'òme *Bāgios (se lo sens es pas « los faus ») [4]. Pel nom semblable, Bages de Rosselhon, Joan Coromines l'explica autrament, lo latin baias, a l'origina « estacion de banhs » e per extension « lòc plen d'estanhs » [5], çò que pòt pas correspondre melhor a la geografia de la comuna narbonesa (que pr'aquò a poscut cambiar un bocin dempuèi l'Antiquitat), que caracteriza l'Estanh de Bajas.
Estarac
Lòc situat al sud-oèst de Bajas.
Las fòrmas ancianas son : Astarag en 1007, Alodium Sancti Pauli d'Estarag en 1023, Bastida de Astaraco en 1392, Starac en 1619 [6].
Per de noms semblables, Astarac, país gascon que son nom ven probablament d'una localitat, o Estirac (De Staraco en 1300), Negre e Miquèu Grosclaude citan lo nom latin d'òme Asterius, ambe'l sufixe -acum[7],[8]; en realitat, caldriá una varianta *Asterus. Se pòt pensar tanben al nom Aster, conegut en Gasconha, Catalonha e a l'entorn. Cossí que siá, Estarac, nom ancian, èra probablament una anciana proprietat antica.
Prat de Sèst
Es un masatge important, situat sus l'anciana RN 113. Las fòrmas ancianas son : Pratum Sextum en 1023, Casal de Sest en 1138, Grangia ad Prat des Set en 1288, Grangia de Prato de Sexto en 1306, Prat de Ceste entre 1306 e 1500, Chasteau dict Prad de Cest en 1619, Hospital de Prat de Cest en 1639, Courtal de Ceste al sègle XVIII (mapa de Cassini), Le Prat-de-Ceste (cadastre). L'espital de Prat de Sèst foguèt donat a l'espital Sant Just o de la Crotz, a Narbona, en 1156, per la vescomtessa Ermengarda; les espitals de Narbona ne gausiguèron fins a 1782, mes l'espital foguèt suprimit pr'amor qu'èra expausat a las incursions dels enemics [9].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta.
Vòstra ajuda es benvenguda !
Administracion
Lista dels cònsols successius
| Periòde
|
Identitat
|
Etiqueta
|
Qualitat
|
| mai de 2020
|
(2026)
|
Jean-Louis Rio
|
|
|
| març de 2008
|
2020
|
Marie Bat
|
PS
|
|
| març de 2001
|
2008
|
Claude Mulero
|
|
|
|
|
2001
|
|
|
|
| Totas las donadas non son pas encara conegudas.
|
- Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Narbona-sud; es ara del canton de Narbona-2.
Demografia
- En 2018 la populacion èra de 771 abitants e la densitat èra de 61,53 ab/km².
Lòcs e monuments
Personalitats ligadas amb la comuna
Véser tanben
Ligams extèrnes
Nòtas
- ↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 18, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f110.item.texteImage
- ↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, p. 631
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 46
- ↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 69, 286 e 327
- ↑ Joan Coromines, Onomasticon Cataloniae, Barcelona, Curial Edicions Catalanes i la Caixa, 1994, II A-Be
- ↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 127 legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f219.item.texteImage
- ↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 458, par. 6947
- ↑ Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000
- ↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 328, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f420.item.texteImage
.svg)
.svg){kind=small}
