Gainera, toponimoa hainbat modutan agertu da historian zehar:[5]
Mendigorria (1070)
Mandegorria (1215)
Mendigorria (1280)
Mendigurria (1330)
Mendigorria (1366)
Mendigorria (1534)
Mendigorria (1638)
Mendigorria (1802)
Mendigorria (1969)
Mendigorria (1998)
Etimologia
Mendigorriaeuskal jatorri garbiaren toponimoa da, mendi (herriak mendi baten gainean duen kokapenari erreferentzia eginez) eta gorria (kasu honetan, inguruko landarediaren koloreari baino gehiago, "soildu" bezala ulertzen dela uste da, hau da, zuhaitzik gabea) hitzek osatua; beraz, herriaren izenak etimologikoki "mendi gorria" edo "mendi zuritua" esan nahi du.
Goialdean Joan II.a erregearen armarria: Nafarroa-Evreuxko armak ezkerraldean eta Aragoi-Trastamarakoak eskuinaldean; behealdean hondo gorri batez eta aurrean urrezko hiru dorredun gaztelu bat osatuta dago, gudari armatu batekin atean.
»
Armarria udaletxearen fatxadan dagoen armarritik sortzen da, Nafarroako antzinakoena, non Joan II.a erregearen armarria dagoen (Nafarroako eta Aragoiko armarriez osatua, bi erresumetako errege izan baitzen), eta bere azpian Mendigorriko jatorrizko armarria, non gaztelu bat agertzen den gerlari batekin. Armarri horrek, gainera, multzo osoaren gainean koroa bat eta bi lebrele ditu, tenante motaz.
Garai modernoetan, elementu guztiak espazio berean dauden Euskal Herriko gainerako armarriekin parekatzeko, bi armarriak bakar batean batzea ezarri da, hurrenez hurren goiko eta beheko zatiak hartuz, koroa eta lebreilak kenduz, nahiz eta Mendigorriko Udalak erabiltzen duen armarrian eta banderan agertzen den armarrian multzo osoa agertzen den.
Bandera
Mendigorriko banderak Mendigorriko armarri osoa dauka hondo gorri baten gainean.
Udalerriak klima mediterraneo kontinentala dauka, ezaugarri moduan negu hotz eta euritsuak, uda lehor eta nahiko sargoriak, euri irregularrak eta iparreko zierzo haizearen nagusigoa dituena. Urteko batez besteko tenperatura 12 eta 13 gradu artekoa, eta prezipitazioak 450 eta 550 mm bitartekoak dira (urteroko egun euritsuak 70 inguru izaten dira).
Nekazaritzarako lurren eta ikatza sortzeko beharrak batetik, eta suteek bestetik, udalerri gehienean aurki zitezkeen arteak desagerarazi zituen. Gaur egun Mendigorrian aurki daiteken landaredia, sastraka eta zuhaixkez gain, birlandatutako pinuak dira (batez ere, Austriatik ekarritako pinu beltza, eta Alepo pinua).
Estazio meteorologikoa
Mendigorrian ez dago estazio meteorologikorik. Hala ere, Gares pareko udalerrian, estazio bat dagoen, itsasoaren mailatik 347 metrora, Nafarroako Gobernuak1985ean jarritako estazio meteorologikoa dago.[7]
Mendigorriko lehen biztanleak burdin arokoak dira, aurkitutako garai hartako aztarnen arabera. Udalerria, K. a. I. mendean erromatartu zen, eta ondorengo hiru mendeetan garatutako herri erromatarrak garapen handia izan zuen. Andion, erromatar garaiko Andelosekin erlazionatuta dagoen hiria, Plinio Gaztea bezalako geografo grekolatinoek deskribatua. 1980tikAndiongo Andre Mariaren baselizaren inguruan indusketak egiten ari dira, eta hiri-eremuaren zati bat eta hiria urez hornitzeko sistema hidrauliko osoa aurkitu dira: 122 metroko luzerako presa Iturranduzko errekan, depositu erregulatzaile bat eta harlandu kanal batez osatutako akueduktua, arkuen gainean, barrutik berunezko hodi bat zuela. Orain arte aurkitutakoaren arabera, biztanleria I. mendean dago, eta IV. mendera arte loratu da. Behin betiko despopulatzea XV. mendekoa da. Erromatar hilarri batzuk baliatu ziren baselizaren hormetan.[9]
Antso VII.a Azkarra erregeak Mendigorriko petxa guztiak murriztu zituen 1194an, urtean 520 marabedi izatera, eta bizilagun bakoitzak bere ondasunen arabera lagundu zuen. Hilketek eta kalumniek izan ezik, beste inori ezer ez ordaintzeko agindu zuen; Mendigorrian lursailak zituzten beste herri batzuetako biztanleek auzoekin proportzioan ordain zezatela; armadari etxe bakoitzeko bat eta abizenari armak har zitzaketen guztiak; lanik egin ez zezaten; eta zaldi, ezkutu eta burdinazko kapiloa zutenek ostatu-kosturik ez zezaten. 1208an, erregeak berak 3640 soldatara jaitsi zuen Mendigorriko petxa, 3000 soldatara erregearen esku ohorea zuen errikontearentzat, 10 kaberiatan, eta gainerako 640ak erregearentzat; gainerakoan, aurreko kontzesioa berretsi zuen, eta Tibalt I.a erregeak berretsi egin zuen 1234an. Luis I.a Nafarroakoa erregeak 1307. urtean Mendigorriko foru guztiak berretsi zituen. Novenerako forua deiturikoaren indarraldian sartu ziren.[10]
Ez da aipatzen gaztelua zuenik, baina bai trantzeak eta etsaigoak, batzuetan muga jurisdikzionalengatik, beste batzuetan atzerriko inbasioengatik eta askotan agaramondarren eta beaumontarren bandoek eragindako gerra zibilengatik. Bere harresiak izan zituen, eta haien atzean auzokoek lasaitasunaren eraso asaldatzaileetatik babestu zuten beren burua. Mendigorriko kontzejuak 1276komaiatzaren 5ean zin egin zien fideltasuna eta obedientzia Joana I.ari, Nafarroako erreginari, eta Erresumako gobernadore Eustache de Beaumarchais, eta pozik agertu zen erreginak Frantziako erregearen semearekin izandako ezkontzarekin. Alkateak, maioralek, zinpekoek eta Mendigorriko kontzeju osoak, 1277komartxoaren 7an, omenaldia egin zioten Joana erreginari, Eustache de Beaumarchais erresumako gobernadoreari, eta Mendigorriko hiribildua eta gotorlekua errenditzeko konpromisoa hartu zuten, hala eskatuz gero. Harresi horiek eraikitzeko harlanduak ez ziren erabili eta agortu egin ziren baserri modernoaren eraikuntzan, eta ez zen harresi-horma-atal bat ere kendu defentsa-elementu haren forma, antolaketa eta almenaren lekuko izateko.
XIV. mendetikXV. mendera, Gaztelaren inbasioek, kalte handiak eragin zituzten herrian, horrela, 1378anGaztelako ejerzitoak herria okupatu zuten, baina 1463an, mendigorritarrek erasoari eustea lortu, eta gaztelatarrak kanporatzea lortu zuten. 1463an, Joan II.a erregeak, Mendigorriko hiribilduak beaumontarren aurkako defentsan ahalegin osoz aurre egin ziola kontuan hartuta, ordaindu ohi zuen bularraren abolizioa eman zion, 153 florin eta 5 lodi baitzen urte bakoitzean, eta erregeak herrian zituen gainerako eskubide guztiena, aurrerantzean ezer ez ordaintzeko moduan. Erregeak zioen Gaztelakoak hiribildua hesitu eta borrokatu zuela, eta bertako bizilagunek ahalegin handiz defendatu zutela, eta, horregatik, petxa horretatik askatzeaz gain, Mendigorria hiribildu on egin zuela, baita bere auzokoak ere, frankoak, basatiak, inozoak, infantzoiak eta hijosdalgoa, Foru Orokorrera forudunduz, eta herria Uharte Arakil hiribilduaren ondoren Nafarroako Gorteetan jarrita eduki zezala. Baina Mendigorriko petxaren gainean Iruñeko katedralaren alde 80 libera esleituta zeudenez, erregeen arimek ospatzen zituzten urteurrenen nolabaiteko fundazioagatik, eta herria zama horretatik askatu ezin zuenez, betiko libre utzi zuen, haren saritzat, ardoaren gaineko aleben ezarpenetik, urtean 50 libratan tasatua zegoena. Hala ere, horren arabera, 1472an Joan Ezpeletak, erregearen txanbarlenak, Mendigorriko bularra betiko zeukan, katedraleko edo Iruñeko kapituluko 80 liberak izan ezik. 1474an, Joan II.ak Mendigorriari eman zion kuartel bakoitzeko 20 florin bakarrik ordaintzea betiko.[9]
Urte berean Leonor I.a Nafarroakoak zioenez, Mendigorriko hiribildua Luis II.a BeaumontekoaLeringo kondeak setiatu zuen bere aldekoekin bi hilabetez, harik eta printzesa bera Piarres Azkoiengoarekin eta erregearen esaneko jendearekin joan zen arte, leku hura altxarazteko, eta garai hartan Luis jaunak, Gares, Larraga, Artaxoa, Mañeru, Obanos, Aniz eta Zirauki herriekin batera, Garesko bizilagunak izan ziren. Horregatik eta Mendigorriak erakutsitako fideltasunagatik, printzesak beste hitz batzuk eman zizkion, eta herri erasotzaile horietako zati bat bere jabetzapean ezarri zion betirako, jasotako kalteak ordaintzeko. Joan II.a erregeak pribilegio hori berretsi zuen 1476koabuztuanLizarran. 1494an Mendigorria hiribilduak kuartelen kontribuzioan 27 libera ordaintzen zituen kuartel bakoitzeko, baina emandako kuartelak esker onez ez ordaintzeko pribilegioa zuela alegatzen zuen.
Aro Modernoa
1516. urtearen hasieran, gaztelarrek Mendigorriko gotorlekua suntsitu zuten, Nafarroa berriz konkistatzeko beste saiakera baten kasuan arriskuak ezabatzeko politikaren barruan.
Iberiar Penintsulako gerrapean, frantziarrek Mendigorria gotortu zuten, Nafarroako beste herri batzuekin batera, gerrilarien aurkako neurri gisa, Erresuma osoan zehar baitzebilen. Haietako batek, Andres Egiagirre bertakoak, 400 boluntario elkartu zituen, eta Frantziaren aurkako batailoi bat eratu zuen. 1809koabenduaren amaieran, Xabier Minaren gerrilarien partida Mendigorria hirira etorri zen, Harispe jeneralaren agindupeko tropa frantziarrengandik ihesi, Lizarratik gertu borroka egin baitzuen haiekin. Meategiak Arga eta Ega ibaien zubiak mozteko agindu zuen, baina Garesko zubia moztean, frantziar abangoardia agertu zen.
1813koapirilaren erdialdean, Andre Maria eliza zaharra okupatzen zuen Mendigorriko goarnizio frantziarrari eraso zion. Frantziarrek gogor eutsi zioten, eta Espotzek tenpluari su emateko agindu zuen, defendatzaileek amore eman behar izan zutelarik. Gares hiribilduan frantziar goarnizio ugari zegoen, baina ez zen ausartu Mendigorriko goarnizioari laguntzera. Clausel jeneralak hori jakin bezain laster, Garesera etorri zen Espotz Minari erasotzera, baina ordurako Zangozarako bidean zegoen. 1813komaiatzaren hasieran, Clausel jeneralaren tropak Garesen, Artaxoan, Mendigorrian eta Tafallan kokatu ziren, eta Espotz dibisioko hirugarren eta bosgarren batailoiek ikusi zituzten. Hilabete bereko 12an Clausel bere jendearekin Zangozara joan zen, gerrilarien batailoiak Erronkaribarrara erretiratu ziren bitartean. Sistema konstituzionalaren aurkako oposizio handia zegoen Mendigorrian. Urte berekoekainaren 13an aldarrikapen errealistak iritsi zitzaizkion alkateari. Ordu batzuk geroago, Jose Antonio Goñi buruzagi errealista iritsi zen, eta aldarrikapenak irakurri eta ondo ikusteko moduko lekuetan jarri zituen. Urte horretako Garesko borrokan Mendigorriko Jose Salvador tenientea nabarmendu zen.[10]
1822. urte inguruan, absolutista sutsuek beren burua nabarmendu nahi zuten, urte bereko maiatzean Mendigorrian gertatutakotik ondoriozta daitekeenez. Gau batean, udaletxeko frontisean zegoen Konstituzioaren ohola hautsi zuten. Honek berehala eman zuen bidegabekeriaren berri, eta paretaren gainean, Konstituzio plaza, idazteko agindu zuen. Ezin izan zen jakin nor izan zen egilea.
1847an, ospitale bat zegoen, XVIII. mendearen hasieran sortua eta zituen zentsu batzuekin eutsia; mutikoen eskola, zeinetara 133 joaten ziren, urtean 4420 erreal jasotzen zituen maisu batek zainduta, eta neskatoen eskola, 122 lagunek erabiltzen zutena eta urtean 2000 errealez hornitua. Parrokia-eliza bikario batek zerbitzatzen zuen, auzotarrek aurkeztua, eta zortzi onuradun eta bitarteko bat, erregeak eta Iruñeko ganberako arkitaniarrak aurkeztua. Hiru olio-errota, irin-fabrika bat bi harrirekin, pattar-fabrika bat lau galdararekin, oihalezko ehundegi batzuk eta ehungintza. 1855ekomaiatzaren 1ekodesamortizazioari buruzko legea betez, 1862an ehungintza bat eta sutegi bat saldu ziren herri horretan; 1878an, landa-finka bat. 1920ko hamarkadan, hiribilduak bi txokolate-fabrika, beste bi pattar-fabrika, hiru olio-errota eta ehungintza zituen.[12]
1936ko gerran, Mendigorriko ezkertiar alderdi bakarra 1934an sorturiko Errepublikar Alderdi Erradikala izan zen. Errepublikaren aurkako altxamendu militar faxista burutzean, Mendigorrian ez zen hildakorik ezta atxiloketarik izan, eta herriko Zelestino Lator zinegotzi errepublikarra, ez zuten bi urte beranduagora arte bere kargutik kendu.
Demografia
2023 urteko erroldaren arabera 1191 biztanle zituen Mendigorriak.[13]
1842
1857
1860
1877
1887
1897
1900
1910
1920
1930
1940
1950
1960
1970
1981
1991
2001
2011
2021
1533
1795
1784
2475
1722
1531
1460
1527
1668
1566
1487
1453
1277
1137
982
994
916
1084
1112
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
Ekonomia
Biztanle gehienak industriatik bizi dira, inguruko herrietan lan eginez. Mahatsondoa eta zereala dira labore garrantzitsuenak.
2003an elektrizitatearen Espainiako kudeatzaile publikoa den Red EléctricakCastejon eta Gasteiz artean 400.000 volteko goi-tentsio linea bat eraikitzeko proiektua proposatu zuen. Proiektu horren arabera 46 metroko goi-tentsio dorreak eraikiko ziren Lizarraldeko hainbat udalerri zeharkatuz.[14]2008an proiektuaren aurkako talde bat sortu zen, eta 2010ekourtarrilaren 31n proiektuaren inguruko bozketa antolatu zen Arabako bortz herri eta Nafarroako hogei herritan. Ezezko botoak %98,9 izan ziren.[15]
Politika
Mendigorriko udaletxea herrigunean dago. Udalbatza udalerriko alkateak eta zortzi zinegotzik osatzen dute. Egungo alkatea Eunate Lopez Pinillos da, Euskal Herria Bildu hautagai gisa aurkeztu zena.
Mendigorriko Udala 8 zinegotzik eta alkateak osatu zuten, demokratikoki hautatuak. Alkatea Eunate Lopez Pinillos izan zen, Euskal Herria Bildu zerrendakoa.
8 zinegotzi zeuden:
2009an Mendigorriko, Larragako eta Artaxoako guraso batzuek Biderra taldea sortu zuten, hiru herri horietako umeek irakaskuntza publikoan euskaraz (hau da, D ereduan) ikasi ahal izateko beharrezkoak diren neurriak lortu nahian.
↑Luis Luziano Bonaparte. Carte des Sept Provinces Basques, montrant la delimitation actuelle de l´euscara, et ses divisions en dialectes, sous-dialectes et varietés, 1863.
↑Koldo Zuazo. El euskera y sus dialectos. Alberdania, 2010.