Мамак (оранг мамак) — Индонезияда тұратын халық. Суматра аралының шығысында, Индерагири, Гангсал, Ченако, Ретих өзендерінің бассейні. Жалпы саны 5 мың адам.[1]
Тілі
Тілі - минангкабау тілі.[2]
Діні
Сенушілердің діни көзқарасы: дәстүрлі нанымдар.[3]
Этногенезі
Мамак - Суматраның байырғы тұрғындарының ұрпақтары, XVII-XX ғасырларда индрагири княздігінің негізгі халқы болған малайзиялықтардың мәдени және саяси әсерін бастан өткерді , малайзиялықтардың әсерінен көптеген адамдар исламды қабылдады.[4]
Кәсібі
Дәстүрлі кәсібі – қолмен атқарылатын егіншілік (күріш), сонымен қатар аң аулайды (қабан, піл, мүйізтұмсық, тапир). Ұсталық (пышақ, орақ пышағы (тувей), қылыштар (клеванг) және т.б.) жасау дамыған.[5]
Өмір салты
Дәстүрлі қоғамдық ұйым: 9 матрилиндік ру (суку), матрилиндік руларды (суку), егде үлкен адам басқарады (мамак атауы осыдан шыққаны); тайпа көсемдері (батин және пэнгулу титулдары бар) аға матрилиндердің өкілдері болып табылады. Барлық мамактың басшысын (патх) Индрагири (Индерагири) билеушілері тағайындады. Ерекше қабат бақсы-емшілерден (камантан) тұрады. Мамактардың некесі матрилокальды (дислокальды некенің іздері 19 ғасырда сақталған).[6]
Елді мекендері мен дәстүрлі баспаналары
Елді мекендері мен тұрғын үйлері малай типіне жатады, бірақ кішірек және жұпыны. Мамактар уақытының көп бөлігін орманда өткізеді, онда олар желден қалқалар, немесе күріш алқабында қадалардың астында орналасқан қамбалара тұрады.
Дәстүрлі киімдері
Дәстүрлі ерлер киімі - тападан жасалған белдеме, әйелдердікі - саронг және кебая (әйелдерге арналған ұзын жеңді жемпір).
Дәстүрлі тағамдары
Тағамдары – пісірілген күріш, ет (әсіресе жабайы шошқа).[7]
Дереккөздер
