PROFILBARU.COM

	Дулун
	қыт. 独龙族, пиньинь Dúlóng Zú
Бүкіл халықтың саны
	12 000
Ең көп таралған аймақтар
Қытай	6 000
Мьянма	6 000
Тілдері
	дулун тілі
Діні
	буддизм, анимизм

Дулундар (қыт. 独龙族, пиньинь Dúlóng Zú) — Қытайдағы халық, ұлттық азшылықтардың бірі.^[1] Жалпы саны 12 мың адам. Негізгі қоныстанған елдері Қытай – 6 мың адам, Мьянма – 6 мың адам.^[2] Олар Дулун өзенінің аңғарындағы Гуншан-Дерун-Ну автономиялық округінде жинақы түрде тұрады.

Тілі

Тілі – дулун тілі.^[3] Дулун тілі қытай-тибет тілдер отбасының тибет-бурман тобына жатады.^[4]

Діні

Дінге сенушілердің діни байланысы: буддизм.^[5] Бұрын дулундардың анимистік дүниетанымы болған, табиғи құбылыстарға табынған, зұлым рухтардың бар екендігіне сенген.^[6]

Тарихы

Дулун ұлты туралы сөз алғаш рет Юань әулеті кезінде (1279-1368) құрастырылған естеліктерде кездеседі. Содан кейін Дулун ұлты «Цяо» деп аталды. Цин әулеті кезінде ол «Цю» немесе «Цюй» деп аталды. Жаңа Қытай құрылғаннан кейін осы ұлт өкілдерінің тілегі негізінде ұлттың өз атауы – «Дулун» бұл ұлттың ресми атауы болды. ХХ ғасырдың 40-жылдарында жаңа Қытай құрылғанға дейін тұрғылықты жерінің шалғайлығы мен реакцияшыл билеуші топтардың ғасырлар бойы қанауына байланысты дулондар арасындағы қоғамдық өндіріс процесі өте төмен деңгейде болды.^[7]

Кәсібі

Негізгі кәсібі – қолмен атқарылатын ауыл шаруашылығы (жүгері, қарақұмық, күріш, арпа, тары, көкөніс, кендір), мал шаруашылығы, аңшылық, балық аулау, терушілік, қолөнер (тоқымашылық, өру).^[8]

Өмір салты

Шағын отбасы көп балалы отбасының бір бөлігі болып табылады, бірақ көп балалы отбасы үшін бір үй жеткіліксіз болса, онда жастар ата-анасының жанынан жаңа үй салады. Рудың барлық мүшелерінің дәстүрлі түрде ортақ атауы бар. Ерлер рудың өзегін, ал әйелдер уақытша бөлігін құрайды. Неке жасына жеткенде дулундар арасында қатаң сақталатын тайпа заңдары бойынша қыздар басқа ауылға, басқа тектегі еркектерге кетті. Бірақ олар өз тегін сақтап, туған ауылымен байланысын үзбейді.

Дулун ұлдары мен қыздары тұрмысқа шықпас бұрын қызды немесе жігітті өздері таңдайды. Бірақ некеге келгенде шешімді тек ата-ана қабылдайды. Бұл жағдайда белгілі бір руға жату дәстүрлі түрде маңызды рөл атқарады. Құда түсу үшін күйеу жігіт қалыңдыққа сыйлық беруі керек. Бала туғанда күйеу баласы қайын атасына сиыр немесе қымбат нәрсе беруі керек. Дулундар өте еңбекқор және достықты бағалайды. Олар көмек пен қолдауды қажет ететін кез келген адамға көмектесуге дайын. Дулундар өте қонақжай халық.

Дулундар өлгендерді жерлеуді әдетке айналдырған. Олар бос, қуыс бөренелерде жерге қойылады. Ерекше жағдайларда - өлім ауыр аурудан болған жағдайлар кезінде мәйітті өртейді немесе өзенге лақтырылады. Жаназаға барлық туыстары құрбандық асын ала келді.

Дулун халқы ән мен биді жақсы көреді. Егін жинау, аң аулау, үй салу кезінде, мерекелерде, құда түсу күндерінде дулундар өздерінің сезімдерін халық әндері мен билерімен білдіреді. Көбінесе дулундар ән айтып, би билейді.^[9]

Дәстүрлі баспаналары

Дулун баспаналары белгілі бір тұрақтылық пен беріктікпен ерекшеленді, бұл, оңтүстік-батыс Қытайдың (Сычуань, Юньнан, Тибет) суық климатымен байланысты. Құрылыс материалы ретінде бамбукпен қатар қылқан жапырақты ағаштар (негізінен қарағайлар) және тас пайдаланылды. Оңтүстіктегі дулун үйлері қаңқалы. Қабырғалары бамбуктан тоқылған қалқандардан тұрады. Үй қабырғалармен бірдей бамбук төсеніштерімен, сондай-ақ шөппен немесе жапырақтармен жабылған. Үйден алыс емес жерде малға арналған ашық қоралар салынған. Дулун үйлері әдетте бір палаталы, бірақ үйленгеннен кейін үйге тағы бір бөлме қосылады. Әрбір отбасылық бөлменің ортасында аспаздық ошақ бар.
ХХ ғасырдың басында дулундарда қамыс пен шырмауықтардан салынған уақытша тұрғын үйлер болған.^[10]

Дәстүрлі киімдері

Ерлердің дәстүрлі киімі туника пішінді, әйелдердікі қысқа жеңді және етегі бар жемпір, тату - сурет салу дәстүрі сақталған. Қазіргі кезде әдетте шалбар мен көйлек және ұзын белдемше киеді, әйелдер костюмнің үстіне иығына мата перде жамылады.^[11]