Antoni Zieliński (marynarz)

Antoni Zieliński

Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1904 Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1951 Gdynia
Zawód, zajęcie	kapitan żeglugi wielkiej
Odznaczenia

Grób Antoniego Zielińskiego na cmentarzu Witomińskim

Antoni Piotr Zieliński (ur. 26 listopada 1904 w Sosnowcu, zm. 5 kwietnia 1951 w Gdyni) – polski marynarz, kapitan żeglugi wielkiej, komendant Szkoły Morskiej w Southampton w czasie II wojny światowej.

Życiorys

W roku 1924 ukończył Wydział Nawigacyjny Szkoły Morskiej w Tczewie, po czym przeszedł obowiązkowe, roczne szkolenie wojskowe na kursie podchorążych Marynarki Wojennej. Do wybuchu wojny pływał na statkach Polsko-Brytyjskiego Towarzystwa Okrętowego i Żeglugi Polskiej, w tym najdłużej (w latach 1926–1928 i 1935-1936) na rudowęglowcu SS „Kraków”.

W chwili wybuchu wojny był kapitanem drobnicowca SS „Śląsk”, który właśnie wracał z Helsinek do Gdyni i zatrzymał się w szwedzkim porcie Västervik. Stamtąd, mimo wszędobylskich okrętów Kriegsmarine 13 listopada 1939 przeszedł do Bergen, skąd wraz z „Poznaniem” dotarł w konwoju 18 listopada do Wielkiej Brytanii. Kapitan Zieliński i starszy oficer zostali za tę ewakuację odznaczeni Krzyżami Zasługi z Mieczami.

Na początku wojny (nadal na „Śląsku”) pływał samotnie, lub w konwojach, na szlaku węglowym ze Szkocji do Londynu i z Walii do Francji, skąd przywożono na Wyspy zboże. Jednak już w roku 1940 zrezygnował z pływania i został komendantem Szkoły Morskiej w Southampton, która istniała do roku 1943. W okresie późniejszym był współorganizatorem Gimnazjum i Liceum Morskiego w Landywood, które kształciło młodzież polską ewakuowaną ze Związku Sowieckiego.

W roku 1946 wrócił, jako dowódca SS „Bałtyk”, do Polski. Wkrótce został naczelnikiem Wydziału Żeglugi Urzędu Morskiego w Gdyni, a od roku 1948 był członkiem Komisji Programowo-Ustrojowej Szkolnictwa Morskiego. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz brytyjskimi 1939–1945 Star, Atlantic Star, Defence Medal i War Medal 1939–1945.

Zmarł w wieku 47 lat^[1]. Został pochowany na cmentarzu Witomińskim^[2] (kwatera 71-19-13)^[3].

Przypisy

1. Przyczyna zgonu nieznana.
2. M. Sokołowska, W. Kwiatkowska, s.102: grób od dawna nieopłacany.
3. https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=86239&inni=0&cinki=1 [dostęp 2020-06-03]

Bibliografia

• Małgorzata Sokołowska, Wiesława Kwiatkowska: Gdyńskie cmentarze: O twórcach miasta, portu i floty. Gdynia: Oficyna Verbi Causa, 2003. ISBN 83-918526-2-8. Brak numerów stron w książce