Antoni Kopaczewski (samorządowiec)

Antoni Kopaczewski

Fotografia nagrobna Antoniego Kopaczewskiego
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1941 Piaski
Data i miejsce śmierci	2 sierpnia 2014 Rzeszów
Zawód, zajęcie	samorządowiec
Odznaczenia

Grób Antoniego Kopaczewskiego

Antoni Kopaczewski (ur. 15 grudnia 1941 w Piaskach^[1], zm. 2 sierpnia 2014^[2] w Rzeszowie) – polski samorządowiec, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, sygnatariusz porozumień rzeszowsko-ustrzyckich.

Życiorys

Syn Antoniego Kopaczewskiego (pseud. Lew), żołnierza Armii Krajowej. Z zawodu formierz odlewnik, pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Rzeszów”. W okresie sierpnia 1980 uczestniczył w strajku w swoim zakładzie pracy, został przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Rzeszowie, członkiem „Solidarności”, delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku, członkiem Komisji Krajowej związku^[1]. W lutym 1981 brał udział w zorganizowaniu strajku, który doprowadził do podpisania porozumień rzeszowsko-ustrzyckich (sygnował je jako jeden z dwóch przedstawicieli Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” Rzeszów)^[3]. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na okres od grudnia 1981 do sierpnia 1982. Od 1983 był liderem regionalnego oddziału Solidarności Walczącej^[1].

W 1994^[4], 1998^[5] i 2002^[6] wybierany do rady miejskiej w Rzeszowie^[1]. Działał w Partii Wolności^[7]; w 1991 kandydował bez powodzenia z jej listy w wyborach parlamentarnych. W wyborach samorządowych w 2006^[8] i w 2010^[9] mandat radnego Rzeszowa kolejnych kadencji uzyskiwał z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W 2005 został jednym z liderów partii Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna”, a następnie prezesem honorowym tej organizacji^[10].

Został pochowany 8 sierpnia 2014 w alei zasłużonych na Cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie^[11][12].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1990 został uhonorowany przez prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[13]. W 2006 prezydent Lech Kaczyński, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, odznaczył go Krzyżem Komandorskim tego orderu^[14]. W 2001 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[15]. W 2010 otrzymał Krzyż Solidarności Walczącej^[16]. Wyróżniony także odznaką honorową „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”^[17]. W 2016 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności^[18].

Przypisy

1. Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2012-08-26].
2. Nie żyje Antoni Kopaczewski. gospodarkapodkarpacka.pl, 3 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-03].
3. Protokół porozumienia. solidarnosc.rzeszow.org.pl, 3 sierpnia 2014. [dostęp 2014-09-06].
4. Skład Rady Miasta II kadencji. bip.erzeszow.pl. [dostęp 2023-05-06].
5. Skład Rady Miasta III kadencji. bip.erzeszow.pl. [dostęp 2023-05-06].
6. Skład Rady Miasta IV kadencji. bip.erzeszow.pl. [dostęp 2023-05-06].
7. Nie żyje Antoni Kopaczewski. gospodarkapodkarpacka.pl. [dostęp 2012-08-26].
8. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2012-08-26].
9. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2012-08-26].
10. Władze stronnictwa. ojcowizna-stronnictwoludowe.pl. [dostęp 2012-08-26].
11. Antoni Kopaczewski spoczął w Alei Zasłużonych. supernowosci24.pl, 8 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-08].
12. Antoni Kopaczewski. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 2023-05-06].
13. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. nr 4, s. 59, 20 grudnia 1990. [dostęp 2017-10-11]. 
14. M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807
15. M.P. z 2001 r. nr 9, poz. 156
16. Kornel Morawiecki: Regulamin „Krzyża Solidarności Walczącej”. sw.org.pl, 15 kwietnia 2010. [dostęp 2016-07-23].
17. Odznaka Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego. bip.podkarpackie.pl. [dostęp 2017-12-15].
18. M.P. z 2016 r. poz. 335

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 1536151778205118130000
• PLWABN: 9810646576005606
• WorldCat: viaf-1536151778205118130000