Antoni Lanckoroński

Antoni Lanckoroński
	Antoni Maria Kazimierz hrabia Lanckoroński
	; Zadora
Rodzina	Lanckorońscy
Data i miejsce urodzenia	8 sierpnia 1893 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1965 ; Wiedeń
Ojciec	Karol Lanckoroński
Matka	Franciszka Attems-Gilleis

Antoni Maria Kazimierz hr. Lanckoroński z Brzezia herbu Zadora (ur. 8 sierpnia 1893 w Wiedniu, zm. 8 lutego 1965 tamże) – polski ziemianin, działacz społeczny.

Życiorys

Antoni Lanckoroński pochodził z rodu arystokratycznego herbu Zadora^[1]. Urodził się 8 sierpnia 1893 jako syn Karola Lanckorońskiego (1848-1933) i Franciszki Attems-Gilleis (1861-1893), która zmarła tuż po jego urodzeniu^[2]^[3]^[4]. Był przyrodnim bratem Karoliny Lanckorońskiej (1898-2002)^[3].

Został absolwentem Schottengymnasium w Wiedniu, a w 1913 rozpoczął studia uniwersyteckie na Wydziale Prawa^[5]. Do 1939 był właścicielem rodowego pałacu w Rozdole^[6]. Był ostatnim dziedzicem Wodzisławia^[7]^[8]. Pod koniec lat 30. XX w. był zastępcą członka zarządu Towarzystwa Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie^[9].

Podczas II wojny światowej działał w Międzynarodowym Czerwonym Krzyżu^[2]. Wspólnie z siostrami Karoliną i Adelajdą stworzył Fundusz imienia Karola Lanckorońskiego (ich ojca)^[2]. Zmarł 8 lutego 1965 w Wiedniu^[2]. Był bezdzietny, a tym samym ostatnim przedstawicielem rodu Lanckorońskich^[2].

Przypisy

↑ Antoni Lanckoroński. fundacjalanckoronskich.org. [dostęp 2018-10-02].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (8), s. 74, Maj 1965. Koło Lwowian w Londynie.
↑ ^a ^b Antoni Lanckoroński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-10-02].
↑ Antoni Lanckoroński. pauart.pl. [dostęp 2018-10-02].
↑ Antoni Lanckoroński przed pałacem w Rozdole. pauart.pl. [dostęp 2018-10-02].
↑ Grzegorz Rąkowski: Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Cz. III: Ziemia Lwowska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 418.
↑ Antoni Lanckoroński. pauart.pl. [dostęp 2018-10-02].
↑ Agnieszka Dziarmaga: Niezwykłe pomniki Lanckorońskich. niedziela.pl, 2015. [dostęp 2018-10-02].
↑ Wyższa Szkoła Dziennikarska w Warszawie. Sprawozdanie za XXI Rok Szkolny 1937-1938 oraz Program na Rok 1938-1939. Warszawa: 1938, s. 44.

[1] Antoni Lanckoroński. fundacjalanckoronskich.org. [dostęp 2018-10-02].

[BKL-2] Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (8), s. 74, Maj 1965. Koło Lwowian w Londynie.

[SW-3] Antoni Lanckoroński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-10-02].

[4] Antoni Lanckoroński. pauart.pl. [dostęp 2018-10-02].

[5] Antoni Lanckoroński przed pałacem w Rozdole. pauart.pl. [dostęp 2018-10-02].

[6] Grzegorz Rąkowski: Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Cz. III: Ziemia Lwowska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 418.

[7] Antoni Lanckoroński. pauart.pl. [dostęp 2018-10-02].

[8] Agnieszka Dziarmaga: Niezwykłe pomniki Lanckorońskich. niedziela.pl, 2015. [dostęp 2018-10-02].

[9] Wyższa Szkoła Dziennikarska w Warszawie. Sprawozdanie za XXI Rok Szkolny 1937-1938 oraz Program na Rok 1938-1939. Warszawa: 1938, s. 44.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Antoni Lanckoroński

Życiorys

Przypisy

Read other information related to :Antoni Lanckoroński/