W 1880 ukończył studia na Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. Tam był asystentem w Katedrze Fizjologii, od 1885 wykładał patologię i terapię chorób wewnętrznych[3]. Przez pewien czas pracował u boku prof. Kocha w Berlinie[3]. Od 1890 pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1893 objął tam Katedrę Patologii Ogólnej i Doświadczalnej[3]. Był profesorem nadzwyczajnym patologii ogólnej na Uniwersytecie Jagiellońskim[7]. Po stworzeniu Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego w 1897 objął tam posadę z poleceniem zorganizowania tamże kliniki[3]. Był profesorem zwyczajnym chorób wewnętrznych na Uniwersytecie Lwowskim[7]. Był prorektorem, a w latach 1905-1906 był rektorem Uniwersytetu Lwowskiego[7]. Był posłem-wirylistą do Sejmu Krajowego Galicji, a w 1919 w Warszawie. Antoni Władysław Gluziński jest autorem prac o fizjologii, patologii i diagnostyce przewodu pokarmowego. Za sprawą jego organizacji kliniki, osiągnięć naukowych i w kształceniu medyków powstało określenie „szkoły Gluzińskiego”[3]. Po przeniesieniu ze Lwowa do Warszawy został szefem katedry na tamtejszym Uniwersytecie Warszawskim[3], kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych do 1931, dziekanem Wydziału Lekarskiego[7]. Po przejściu w stan spoczynku był emerytowanym profesorem patologii i terapii szczegółowej chorób wewnętrznych[7][8].
Jest także jednym z założycieli Towarzystwa Internistów Polskich oraz Towarzystwa Walki z Gruźlicą, został członkiem honorowym Towarzystwa Przeciwgruźliczego[7]. Jest twórcą stosowanej przez pół wieku w całej Europie metody wczesnego rozpoznawania raka żołądka. Organizator pierwszej polskiej przychodni przeciwgruźliczej. Był czynnym członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Umiejętności[3]. Był także honorowym członkiem wielu towarzystw lekarskich (Praga, Zagrzeb, Belgrad, Kraków, Lwów, Warszawa, Poznań, Wino, Katowice i z wielu innych miast polskich, w praktyce niemal wszystkich towarzystw polskich)[3][7]. Otrzymał tytuł doktora honoris causaUniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie[3][8]. Był pierwszym honorowym prezesem Związku Lekarzy Słowiańskich[7]. Według stanu z 1914 był prezesem sekcji balneolekarskiej Krajowego Związku Zdrojowisk i Uzdrowisk we Lwowie[9].
Zmarł 10 kwietnia 1935 w Warszawie[3]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 13 kwietnia 1935 (kwatera 166-5-10)[10]. Był żonaty z Zofią z domu Sokołowską herbu Gozdawa (1866-1943), mieli sześcioro dzieci[11].
Antoni Antoni Chlondowski Antoni Padewski Antoni D’Ocon Antoni Wielki Antoni de Bourbon Antoni Nowakowski Błogosławiony Antoni Święty Antoni Antoni Zieliński Antoni Woykowski Antoni Kamiński Antoni Jan Goetz Antoni Porowski Antoni (Zubko) Antoni Jabłoński Antoni Cwojdziński Antoni Orleański (książę Montpensier) Antoni Górski Antoni Zygmund Antoni Dobry Antoni Malczewski Antoni Angełłowicz Antoni Böttcher Antoni Waszkiewicz Antoni Kopaczewski (żołnierz) Antoni Brzozowski (ujednoznacznienie) Antoni Słonimski Antoni Milwid Antoni Weinert Antoni Zimniak Antoni Gutiérrez Anto…
ni Dziatkowiak Antoni Małłek Antoni Śliwiński Antoni Zwatschke Antoni Władysław Gluziński Antoni Długosz Antoni Nguyễn Đích Antoni Manastyrski Antoni Orleański (książę Galliery) Antoni Józef Błażowski Antoni Bradé Antoni Marian Stefański Antoni Kamiński (socjolog) Antoni Gonzalez Antoni Edward Odyniec Antoni Tàpies Antoni Frączkiewicz Antoni Grabowski (1937–2023) Antoni Owsianik Antoni Süss Antoni (Scharba) Antoni I Brabancki Antoni Ławrynowicz (ksiądz) Antoni Mikołaj Matakiewicz Antoni (imię) Antoni Dziemianko Antoni I Grimaldi Józef Antoni Beaupré Antoni Gąsiorowski (ur. 1932) Antoni Kim Sŏng-u Antoni Lambert Sałustowicz Sant Antoni (stacja metra) Antoni (Krotewycz) Antoni Mars Antoni Ostrowski (1822–1861) Antoni Baranowski (1901–1986) Szymon Antoni Sapalski Antoni Tarczyński Antoni Dydycz Antoni Kłobukowski Antoni Julian Motz Antoni Maria Zaccaria Antoni (Buluchia) Antoni Rojowski Antoni Śmieszek Antoni Stroiwąs Antoni Józef Szabrański Antoni Gryzina-Lasek Antoni Berger Antoni Stryjewski Antoni Ulryk (książę Brunszwiku-Wolfenbüttel) Antoni Zieliński (chemik) Antoni Kopaczewski (samorządowiec) Antoni Rozwadowski (duchowny) Anton
