W latach 1765-1780 zarządzał królewskimi majątkami na Litwie[15]. Przeprowadził uprzemysłowienie okolic Grodna (m.in. obecnych dzielnic – Łosośny i Horodnicy) oraz Sokółki, którą rozbudował, dokonując przestrzennej przebudowy miasta, z zachowanym do czasów współczesnych układem urbanistycznym wokół dawnego rynku[16]) budując 50 dużych manufaktur królewskich płócien, konfekcji, powozów. Pod jego rządami dynamicznie rosły przychody dóbr królewskich, co zyskało mu przychylność króla[17]. Tyzenhaus był niezwykle aktywny. Meliorował pola, budował drogi, kanały, prowadził handel zagraniczny, założył szkołę lekarską, ogród botaniczny i zreorganizował pobór podatków na Litwie[17].
Rozwój gospodarczy odbywał się jednak kosztem chłopów. Tyzenhauz mocno zwiększył obciążenia chłopów, zamienił czynsz na pańszczyznę, tam, gdzie było to możliwe. Podniósł pańszczyznę w innych okolicach. Wywołało to bunt chłopów w 1769 roku, 2 tys. włościan zebranych w Janiszkach i Szawlach organizowało napady na dwory, karczmy, magazyny i atakowało urzędników królewskich[17]. Bunt został stłumiony. Tyzenhaus zmuszał chłopów do pracy w manufakturach[17].
Kariera Tyzenhausa zakończyła się katastrofą, chłopi masowo uciekali z administrowanych przez niego terenów. W okresie jego rządów ubyło 40 wsi i 1875 gospodarstw chłopskich[17]. W 1780 roku przychody z dóbr administrowanych przez Tyzenhausa wynosiły 2.4 mln złotych, aż 800 tys. wynosił jednak deficyt. Tyzenhaus został oskarżony o defraudację tych środków[17]. Podobno zatrzymywał dla siebie 1/4 dochodów z dóbr królewskich, mieszkał w pałacu i opłacał swoją własną prywatną orkiestrę, teatr oraz balet[15].
Upamiętnieniem dzieła Antoniego Tyzenhauza jest organizowany od 2022 r. przez Sokólski Ośrodek Kultury festiwal o nazwie „Tyzenhauz Fest” w Sokółce[22]. Od 2023 r. festiwal nosi nazwę „Festiwal Tyzenhauza”[potrzebny przypis], wyróżniony w 2023 r. w 20. edycji konkursu na Najlepszy Produkt Turystyczny[23].
↑Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r., Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 5.
↑Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 20.
↑Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 385.
↑Ludwik Zieliński, Pamiątki historyczne krajowe, Lwów 1841, s. 25.
↑Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766 ..., brak paginacji
Adam Leszczyński: Ludowa historia Polski. Historia wyzysku i oporu. Mitologia panowania. Wyd. 1. Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal Sp. z o.o., 2020. ISBN 978-83-280-8347-9.
Tadeusz Zajączkowski, Rüdiger Döhler: Antoni Tyzenhauz (1733–1785) – inicjator rozwoju przemysłu, nauki, kultury i sztuki, założyciel Szkoły Położnych i Szkoły Lekarskiej w Grodnie. Przegląd Urologiczny 2/2022, S. 72–76.
Antoni Antoni Chlondowski Antoni Padewski Antoni Wielki Antoni D’Ocon Antoni de Bourbon Antoni Nowakowski Błogosławiony Antoni Święty Antoni Antoni Zieliński Antoni Woykowski Antoni Kamiński Antoni Jan Goetz Antoni (Zubko) Antoni Porowski Antoni Orleański (książę Montpensier) Antoni Cwojdziński Antoni Górski Antoni Dobry Antoni Jabłoński Antoni Zygmund Antoni Malczewski Antoni Böttcher Antoni Weinert Antoni Angełłowicz Antoni Milwid Antoni Zimniak Antoni Waszkiewicz Antoni Gutiérrez Antoni Kopaczewski (żołnierz) Antoni Dziatkowiak Antoni Słonimski Antoni Brzozowski (ujed…
noznacznienie) Antoni Zwatschke Antoni Małłek Antoni Marian Stefański Antoni Długosz Antoni Nguyễn Đích Antoni Manastyrski Antoni Władysław Gluziński Antoni Edward Odyniec Antoni Gonzalez Antoni Józef Błażowski Antoni Bradé Antoni Śliwiński Antoni Orleański (książę Galliery) Antoni Kamiński (socjolog) Antoni I Brabancki Antoni Owsianik Antoni Tàpies Antoni Süss Antoni Frączkiewicz Antoni Ławrynowicz (ksiądz) Antoni Dziemianko Antoni Grabowski (1937–2023) Antoni Mikołaj Matakiewicz Józef Antoni Beaupré Antoni (Scharba) Antoni Kim Sŏng-u Antoni I Grimaldi Antoni Gąsiorowski (ur. 1932) Antoni (imię) Antoni (Krotewycz) Antoni Mars Antoni Julian Motz Antoni Ostrowski (1822–1861) Szymon Antoni Sapalski Antoni (Buluchia) Antoni Lambert Sałustowicz Antoni Kłobukowski Antoni Maria Zaccaria Sant Antoni (stacja metra) Antoni Dydycz Antoni Tarczyński Antoni Stroiwąs Antoni Baranowski (1901–1986) Antoni Józef Szabrański Antoni Gryzina-Lasek Antoni Stryjewski Antoni Berger Antoni Ulryk (książę Brunszwiku-Wolfenbüttel) Antoni Śmieszek Antoni Rojowski Antoni Zieliński (chemik) Antoni Rozwadowski (duchowny) Antoni Kopaczewski (samorządowiec) Anton