Antoni Julian Motz

Antoni Julian Motz

Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1904 Warszawa
Data i miejsce śmierci	17 września 1940 Palmiry

Antoni Julian Motz (ur. 23 lutego 1904 w Warszawie, zm. 17 września 1940 w Palmirach) – polski lekarz, działacz Komendy Obrońców Polski.

Życiorys

Był synem Antoniego i Zofii z Kiedrzyńskich, absolwentem z 1921 Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1920 służył w 9 Dywizjonie Artylerii Konnej. Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskiem w latach 1923- 1926. Po studiach został adiunktem w szpitalu Dzieciątka Jezus oraz pracownikiem Pogotowia Ratunkowego. W latach 30. współwłaściciel kliniki lekarskiej “5555″. W czasie okupacji niemieckiej pracował w II Oddziale Chirurgicznym Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie, organizator służby zdrowia ZWZ. Zaangażowany w tajne nauczanie na UW w zakresie nauk medycznych. Aresztowany przez Gestapo za ukrywanie i leczenie rannego oficera. Więziony w alei Szucha^[1], od 26 czerwca 1940 na Pawiaku^[2], rozstrzelany w zbiorowej egzekucji w Palmirach^[3].

Przypisy

1. Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 431.
2. lista więźniów Pawiaka
3. notka biograficzna na stronie korporacji akademickiej Aquilonia

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 306423232
• PLWABN: 9810703451805606
• WorldCat: viaf-306423232