Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Antoni Weinert

Antoni Weinert
Ilustracja
Data urodzenia

2 czerwca 1751

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1850
Warszawa

Instrumenty

flet

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

flecista, pedagog

Powiązania

syn Aleksander Wejnert

Grobowiec na warszawskich Powązkach

Antoni Weinert (lub Wejnert; ur. 2 czerwca 1751, zm. 18 czerwca 1850 w Warszawie) – polski flecista i kompozytor pochodzenia czeskiego. Nadworny muzyk króla Stanisława Augusta.

Życiorys

Syn Krzysztofa i Anny Anklin urodzony w Lusdorf (obecnie Ludvíkov pod Smrkem) w księstwie frydlanckim, ze stolicą w mieście Frýdlant. W wyniku wojny siedmioletniej jego rodzina utraciła znaczny majątek i przeniosła się na pewien czas do Saksonii. W wieku 21 lat Antoni Wejnert został zauważony przez księcia Antoniego Lubomirskiego, podróżującego z Franciszką z Krasińskich. Książę Lubomirski zatrudnił Wejnerta do nauki muzyki córki księżnej Franciszki. Po 14 miesiącach księżniczka umarła. W 1774 Wejnert przeniósł się do Warszawy i w następnym roku został fletrowersistą w orkiestrze teatralnej, a w 1778 członkiem kapeli nadwornej. Pracował w niej do 1795, pełniąc w ostatnich latach funkcję dyrektora.

Oprócz tego udzielał prywatne lekcje muzyki przez 8 lat Atanazemu i Edwardowi Raczyńskim. W 1811 brał udział w wykonaniu muzyki kościelnej w kościele księży pijarów. W latach (1824–1830) był nauczycielem śpiewu w konserwatorium w Warszawie. Napisał opery komiczne: „Skrupuł niepotrzebny” (1782), „Donner Wetter, czyli Kapral na werbunku” (1787) i „Diabeł alchemista” (1797/1808?).

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera pod murem III-1-8)[1].

Dzieci

  • Filip – śpiewak
  • Piotr – kompozytor i pianista
  • Aleksander Wejnert (1809–1879) – archiwista, historyk
  • Józefina – kompozytorka

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Anna Eabath, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-06].

Bibliografia

Read other information related to :Antoni Weinert/

Antoni Antoni Chlondowski Antoni Padewski Antoni Wielki Antoni D’Ocon Antoni de Bourbon Antoni Nowakowski Błogosławiony Antoni Święty Antoni Antoni Zieliński Antoni Woykowski Antoni Kamiński Antoni Jan Goetz Antoni (Zubko) Antoni Porowski Antoni Orleański (książę Montpensier) Antoni Cwojdziński Antoni Dobry Antoni Górski Antoni Jabłoński Antoni Zygmund Antoni Malczewski Antoni Böttcher Antoni Weinert Antoni Angełłowicz Antoni Milwid Antoni Zimniak Antoni Waszkiewicz Antoni Kopaczewski (żołnierz) Antoni Dziatkowiak Antoni Słonimski Antoni Gutiérrez Antoni Brzozowski (ujed…

noznacznienie) Antoni Zwatschke Antoni Małłek Antoni Marian Stefański Antoni Długosz Antoni Nguyễn Đích Antoni Władysław Gluziński Antoni Edward Odyniec Antoni Gonzalez Antoni Manastyrski Antoni Józef Błażowski Antoni Bradé Antoni Śliwiński Antoni Orleański (książę Galliery) Antoni Kamiński (socjolog) Antoni I Brabancki Antoni Owsianik Antoni Tàpies Antoni Süss Antoni Frączkiewicz Antoni Dziemianko Antoni Grabowski (1937–2023) Antoni Ławrynowicz (ksiądz) Józef Antoni Beaupré Antoni Mikołaj Matakiewicz Antoni (Scharba) Antoni I Grimaldi Antoni Kim Sŏng-u Antoni (imię) Antoni Gąsiorowski (ur. 1932) Antoni (Krotewycz) Antoni Mars Antoni Julian Motz Antoni Ostrowski (1822–1861) Antoni (Buluchia) Szymon Antoni Sapalski Antoni Lambert Sałustowicz Antoni Kłobukowski Antoni Maria Zaccaria Sant Antoni (stacja metra) Antoni Dydycz Antoni Tarczyński Antoni Stroiwąs Antoni Baranowski (1901–1986) Antoni Józef Szabrański Antoni Gryzina-Lasek Antoni Berger Antoni Stryjewski Antoni Śmieszek Antoni Ulryk (książę Brunszwiku-Wolfenbüttel) Antoni Rojowski Antoni Zieliński (chemik) Antoni Rozwadowski (duchowny) Antoni Kopaczewski (samorządowiec) Anton

Kembali kehalaman sebelumnya