Era prononciacion qu'ei [lyéd] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Gualhart de Lhes en 1406, Lhens en 1429, Lhés (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII), Lhés en 1790[1].
Segon R. Aymard, era mòta castrala qu'ei sus ua tuca alongada que caló aplanar, çò qui mia ath lès, « benda » o ath adjectiu lès, « lis, aplanat »[1].
Jacques Boisgontier que constatava eras fòrmas ancianas son en contradiccion dab era ipotèsi d'Aymard; Lhes qu'ei benlhèu a comparar dab Lias, 65, Les e Atàs, Les (Nauta Garona), Les (Val d'Aran), eths diferents Les (Erau, Arièja, Droma, Vauclusa) [qui son eth celtic Ledos[2]], mes aquò horneish pas de solucion; eth nom que demòra escur[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)