Era prononciacion qu'ei [a'néros] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : De Aneriis, en latin, en 1387, Aneres (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[2].
Segon Dauzat, Aneras que vien deth latin asinus, « aso, ase », dab eth sufixe -aria, « lòc on elevavan asos »[3].
Segon Miquèu Grosclaude, era proposicion de Dauzat qu'ei impossibla, pr'amor dera abséncia d's. Un nom tirat de asinaria qu'auré miat a *as(i)nèra, mei tardiu e tirat deth gascon que seré asoèra. Era fòrma de 1387 que sembla partir deth nom d'òme Aner; que seré benlhèu Anerias (fondas sosentenut), « eras proprietats d'Aner »[2].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)