La prononciacion qu'ei [munn] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Austor de Mun en 1209 e 1217, Bernardus de Muno, en latin, en 1300, De Munio, en latin, en 1300, en 1342 e en 1379, De Mun en 1313, Mun en 1429, Mun (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].
Segon Negre, Mun que vien deu gascon mun, « guit »[1] !
R. Aymard que precisa Mun e la soa mòta son sus un poi caracterizat, donc benlhèu lo nom que vien deu basco munho, « montet »; pr'aquò lo patronime Mun qu'ei pro espandit.
Segon Miquèu Grosclaude, la suggestion de Negre, tirada deu diccionari Palay, qu'ei a escartar. Duas possibilitats que demòran : 1) lo basco munho, « petit mont », propausat per Coromines, puish per Aymard; 2) un nom pirenenc de persona Mun, probablament d'origina « bascoaquitana » (cf. Berganton, p. 246). La posicion de Mun sus un poi que hè meilèu preferir la prumèra solucion, pr'aquò shens pròvas[1].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
_1.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
