Era prononciacion qu'ei [us] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Us en 1025-1036 o 1059-1078, Hus, cap a 1035, en 1157, en 1313, Us ath sègle XII, De Usios, en latin, en 1342, Hus en 1429, Us en 1614, Uz (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, Us que vien deth bascouste, « espaci voide, plana »[2].
Segon Rohlfs, Us qu'ei un toponime prelatin hòrt ancian. Segon R. Aymard, Us qu'ei format d'un nom de persona shens sufixe[1].
Segon Miquèu Grosclaude, era dentau t qu'ei absenta deras fòrmas ancianas, çò qui mia a arrefusar era ipotèsi de Dauzat. Us qu'ei probablament aparentat a Usà, a Usòs, a Usenh o a Uzay-le-Venon, formats d'un nom d'òmi dab un sufixe. Us que vien probablament de Utius o Usius, shens sufixe[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
_2.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
