Genos (Génos en francés) qu'ei ua comuna gascona de Comenge, ena Vath de Loron, situada en eth departament deths Hauts Pirenèus e era region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.
Era prononciacion qu'ei ['jénous] o ['yénous] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Leuger de Ienos, Belenger de Ienos, en latin, cap a 1125, Arnaldus de Genos en 1190, Per de Jenos, P. de Ginos en 1249, De Genossio, en latin, en 1387, Génos en 1680, Genos en Loron en 1767, Génost en 1806[1].
Rohlfs e Seguí que considèran eth nom es a arreligar dab Genac (Charanta) e que contién eth cognomen gallic Genna[1].
Dauzat que's basa suus tribalhs de Rohlfs e de Seguí; Genos que vien deth nom gallic d'òmi Gennos o Genos, dab eth sufixe aquitan -ossum[2]. Segon Negre, Genos que vien deth gallic geno-, « mèste » (segon Dottin, 1920), dab eth sufixe -oss. Segon R. Aymard, era ipotèsi de Negre qu'ei la qui convién milhor[1].
J.B. Orpustan qu'explica Genos per eth mot basco oihan, « seuva » (Bull. du Musée basque n° 118, 1987, p. 15)[1].
Segon Miquèu Grosclaude, un nom de persona gallic dab eth sufixe -òs ei pas impossible; eth sufixe qu'ei [-us] e non pas [-ɔs], pr'amor deth arreculament deth accent tonic [*Genòs > Genos]. Era idèa d'Orpustan qu'ei interessanta mes que supausa ua aferèsi : Oihen > jen; se n'èra atau, eth nom que seré près de Augèna (Bearn)[1].