Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Toponimia
La prononciacion qu'ei [sénn sé'wé] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : S. Seueri Russitanensis, en latin, en 1022, (Marca, Histoire de Béarn), Monasterium sancti Severi confessoris, in valle Rostanensi, in loco Abiciaco situm, in episcopatu Tarbensi, in comitatu Bigorritano, en latin, en 1087, Abbate de Sancto Severo de Rosta, en latin e gascon, entre 1153 et 1190, Forto de Sent Scever en 1153 e 1190, Apud Sanctum Severum, monachi Sancti Severi, en latin, en 1235, Sencever en 1285, de Sancto Severio de Rostano, en latin, en 1300, De Sancto Severo, en latin, en 1342, De Sancto Severio, en latin, en 1379, Sent Seuer en 1429, Saint-Sever en 1737, 1738, 1740-1743, Saint-Sever de Rostain en 1739, Saint-Sever de Rustan en 1744-1789, St Sever de Rustan (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII), Saint-Sever-de-Rustan en 1790 e 1806[2].
Segon Dauzat, Sent Sever qu'ei lo nom de Severus, portat per mei d'un sent, aus sègles V e VI[4].
Segon Negre, Sent Sever que vien deu gascon sent e Severus, un deus 31 sents d'aqueth nom. R. Aymard que precisa ei un martir deus Vandales au sègle V[2].
Miquèu Grosclaude que cita 4 o 5 sents, un martir a Roma dab Sent Laurenç, un avesque de Trevèri au sègle V, un avesque de Praga, un avesque de Malaga, etc. Gregòri de Tors que parla d'un preire defuntat cap a 500, hestejat lo 1er d'agost. Lo nom que vien deu gascon Sent Sever, deu latin Sanctus Severus, « austère »[2].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)