Era prononciacion qu'ei ['pèyra'hito] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : la communauté de Nestalas autrement dit Pierrefittes en 1790, Pierrefite (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat e Negre, Pèirahita que vien deth latin petra, « pèira », e ficta, « plantada ----> bòrna ». Segon R. Aymard, eth sens de bòrna que s'explica peth limit enter Varètja e Lavedan[2],[1].
Segon Miquèu Grosclaude, eth nom de Pèirahita, vilatge dera comunautat de Nestalàs, començava a remplaçar eth de Nestalàs ara fin deth sègle XVIII. L'autor que confirma eras explicas precedentas. Benlhèu, Pèirahita qu'ei au limit enter Varètja e Laveda[1].
Nestalàs
Era prononciacion qu'ei [nèsta'las] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Nestalas, cap a 1035, Nastalas en 1168, De Nestalasio, en latin, en 1342, de Nastalassio, en latin, en 1379, Nestalas en 1429, Nestalas (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat e Negre, Nestalàs qu'ei derivat deth mot pirenenc, preceltic neste, « aiga », dab eth doble sufixe al-aceum[3]. R. Aymard qu'ajusta Nestalàs ei au confluent dera anciana Nèsta de Cautarés e deu Gave[1].
Segon Miquèu Grosclaude, Nestalàs que vien d'un mot preindoeuropèu mediterranèu nèsta , « aiga », qui estó probablament eth nom d'origina deu Gave. Jacques Boisgontier qu'escriu la sufixation dobla al + às ei romanica. En comparant dab Gabàs, Simin Palay que supausava a tòrt eth sufixe -às èra era marca d'un confluent[1].
Comunas dethsHauts Pirenèus en Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
