Era prononciacion qu'ei [a'tas]. Eras fòrmas ancianas que son Atass en 1154, Atas, en 1250, Attas o Athas en 1591, Atas, Ataas en 1608, Atas (mapa de Cassini, ara fin deth sègla XVIIIau) [2].
Eth nom qu'ei estat arreligat dab eths mots soletins ate, « vèrnhe », athe, « pòrta, passatge » dab un sufixe collectiu -atz o -as. Totun i a pas cap certitud [2].
Les
Era prononciacion qu'ei [les]. Eras fòrmas ancianas que son Lees en 1214, Leet, en 1449, Les en 1538, Lées en 1603, Lees (mapa de Cassini, ara fin deth sègla XVIIIau) [3].
Dauzat qu'explica Les per un mot gascon lée « grana lausa de pèira plata » [4].
Miquèu Grosclaude non cred pas qu'era ipotèsi de Dauzat e sia possibla. Eth nom qu'ei a arreligar dab Les (Val d'Aran) e Lee (près de Pau), dab aigas bearnesas : Léès, Gros Léès, Petit Léès, Léza, Lèze (noms en francés). Que sembla un idronime [3].
_vue_du_village.JPG)
.svg){kind=small}
