Era prononciacion qu'ei ['bɔrsɔ]. Eras fòrmas ancianas que son Borça en 1154, Borza en 1186, Borsaa au sègle XIIau, Borse en 1250 e en 1674, Borce (mapa de Cassini, ara fin deth sègla XVIIIau) [1].
Segon eth doctor Lemoine, citat per Miquèu Grosclaude, lo nom qu'a eth sens de « tumulús », ipotèsi inexplicabla e estranha segon Grosclaude [1].
J.B. Orpustan, citat per Miquèu Grosclaude, qu'i ved lo nombre cinc en basco; mès que caleré supausar la tombada d'un segond element. Auta possibilitat, un b- protetic, corrent en basco, davant un radicau -urz o -orz, variantas de -urd, « planèr », tot aquò shens certitud. Que i a antroponimes Borce e Laborce. Bòrça qu'ei « bastarda » en gascon segon lo diccionari Palay. Mès un toponime d'aqueth nom que demandaré esclariments [1].
.svg){kind=small}
