La prononciacion qu'ei [ˈbryces]. Las fòrmas ancianas que son Brutges en 1360, Brudges en 1580, Bruges (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Bruges-Capbis-Mifaget adara [1].
Brutges qu'ei ua bastida fondada en 1357-1358 per Gaston Febus en tornant d'un viatge en Flandes. Lo son nom qu'ei lo de la vila flamenca, Brugge[2],[1].
Capbís
La prononciacion qu'ei [kaˈbːis]. Las fòrmas ancianas que son Cabbis au sègle XIIau, Grangiam Capbisii, en latin, en 1235, Espitau de Capbis en 1385, Capbiis en 1536, Capbis (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Bruges-Capbis-Mifaget adara [1].
Que pensan generalament lo nom e vien de la situacion de Capbís a la mair de Bes (francés Béès). Cap qu'a lo sens ordinari, mès tanben lo d'« extremitat ». Miquèu Grosclaude qu'escriu Capbís, dab un accent [1].
Mieihaget
La prononciacion qu'ei, en grafia fonetica de Miquèu Grosclaude, [mifa'get] e, çò sembla, mei rarament [miéihaget] (probabla error senhalada per Jacques Boisgontier, dens la soa recension deu Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, léger [mifaˈjet], [mjejhaˈjet] [3]).
Las fòrmas ancianas que son Medium-Faget en 1100, Faied au sègle XIIau, Medium Fagetus, en latin, en 1257, Mieyfaget en 1287, Mieyfayet en 1385, Myfaget en 1538, Mieyhaget en 1675, Mihaget (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Bruges-Capbis-Mifaget adara [4].
Segon Dauzat, Mieihaget que vien deu latin medius, « qui ei au miei », fagus, « hau, hag, hac, hai » dab lo sufixe collectiu -etum[5].
Miquèu Grosclaude qu'accèpta l'explicacion de Dauzat. Mieihaget qu'ei format de miei, hac e sufixe collectiu -et. Lo sens globau qu'ei « au miei de l'ahorèst de hacs » [1].
.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}
