La prononciacion de Marcelhon qu’ei [marse'ʎun]. Las fòrmas ancianas que son Marcello en 1128, Marcelo, segon Marca, au sègle XIIau, Marselhoo en 1220, Marcelhoo/Marcelhon en 1343-1344, Marssalhoo en 1385, Marsselhon en 1443, Marseilhon en 1607, Marseillou en 1776, Marsillon (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Os-Marsillon lo 18 d'abriu de 1841, data de la fusion de las duas comunas [3].
Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Marcelhon per un nom de persona *Marsilie e sufixe, benlhèu diminutiu, -onem[3].
Dauzat e Rostaing qu'explican lòcs aparentats per lo nom latin d'òmi Marcellius o Marcilius dab lo sufixe -onem[4].
Segon Miquèu Grosclaude, totas las grafias avant lo sègle XVIII que son en Marce- e non en Marci-. Lo nom que vien deu nom latin d'òmi Marcellius dab lo sufixe -onem[3].
Òs
La prononciacion d’Òs qu'ei [ɔs]. Las fòrmas ancianas que son Aosse au sègle XIIau, Ous en 1220, Dosse au sègle XIII, Oos en 1343 e en 1385, Os (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Os-Marsillon lo 14 d'abriu de 1847 (?), data de la fusion de las duas comunas [5]. N.B. Lo site Cassini qu'indica las comunas son fusionadas despuish 1841 [6].
la grafia Ous de 1220 vien pas d'un escriba locau e permet pas d'identificar la prononciacion. La fòrma Aosse que sembla correspóner a l'arrasic bascaaltz, « vèrnhe », dab vocalizacion de -l-. Puish, que i avó aferèsi de a- pres per la preposicion. A arreligar dab Dous (en francés), vilatge de Geronce[5].
Istòria
Las duas comunas d'Òs e de Marcelhon que son fusionadas despuish 1841 [7].
.svg){kind=small}
