Era Vath d'Aspa (var. non locau la Vau d'Aspa, la Val d'Aspa) o simplament Aspa qu'ei ua deras tres vaths bearnesas (Eras autas que son era vath d'Aussau e era vath de Varetons).
Segon Dauzat, Deslandes et Rostaing, era Vath d'Aspa que tira lo seu nom deu Gave d'Aspa[1].
Grosclaude que considèra era posicion dera equipa Dauzat non hè qu'arrecular eth problèma. Qu'ei era vath qui donè eth son nom au gave. Aspa ei pas un idronime, mès meilèu un oronime. Era vath d'Aspa que tira eth son nom de Aspa Luca, citada dens eth Itinerari d'Antonin qu'èra probablament Acós. Aspa qu'èra benlhèu era latinizacion deth mot « basco-aquitan » compausat de as « ròc » dab pe « en devath ». Era prononciacion qu'ei ['aspɔ] [2].
Eth poèta emblematic dera vath d'Aspa qu'ei de segur Ciprian Desporrins, originari d'Acós. Vastin Lespin, que nse bremba qu'en parlant d'eth, Xavièr Navarròt qu'escrivó : Los aspés en corrent a l'armada Se brombén de ton pair i de sa tripla espada
Aquesta citacion, autant com l'arreproèr : Aspés, cadun vau mei que tres, que bremban un duel deth sègle XVII on Pèir Desporrins, pair de Ciprian, vençó tres adversaris espanhòus.
Nòtas e referéncias
Nòtas
Referéncias
↑Albert Dauzat, Gaston Deslandes et Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Rivières et de Montagnes en France, Librairie Guénégaud, Klincksieck, 1978, p. ?
↑Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 36