PROFILBARU.COM

Уільям Голдынг
Уільям Голдынг
	англ.: William Gerald Golding
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	19 верасня 1911[…]
Месца нараджэння	Newquay[d], Корнуал[d], Cornwall[d], Паўднёва-Заходняя Англія[d], Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі;
Дата смерці	19 чэрвеня 1993[…] (81 год)
Месца смерці	Perranarworthal[d], Корнуал[d], Cornwall[d], Паўднёва-Заходняя Англія[d], Англія, Вялікабрытанія;
Пахаванне	Church of Holy Trinity, Bowerchalke[d];
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Ann Brookfield[d]
Альма-матар	Брэйснаўз каледж[d]; Оксфардскі ўніверсітэт; Marlborough Royal Free Grammar School[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Гады творчасці	з 1934
Прэміі	Нобелеўская прэмія па літаратуры (1983) мемарыяльная прэмія Джэймса Тэйта Блэка[d] (1979) Букераўская прэмія (1980) член Каралеўскага літаратурнага таварыства[d]
Узнагароды	honorary doctor of the Sorbonne Nouvelle University[d] (1983)
william-golding.co.uk (англ.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Цытаты ў Вікіцытатніку

Сэр Уільям Джэралд Голдынг^[4] (англ.: William Gerald Golding; 19 верасня 1911 — 19 чэрвеня 1993) — англійскі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1983). За амаль саракагадовую літаратурную кар'еру Голдынг выдаў 12 раманаў; сусветную вядомасць яму забяспечыў першы з іх, «Валадар мух», які лічыцца адным з выбітных твораў сусветнай літаратуры XX стагоддзя.

Біяграфія

Скончыў Оксфардскі ўніверсітэт (1935). Удзельнік II сусветнай вайны. На яго светаадчуванне значна ўплыла філасофія экзістэнцыялізму.

Творчасць

Вядомасць У. Голдынгу прынёс раман-антыутопія «Валадар мух» (1954), у якім паказаў, што недасканаласць цывілізацыі і разбуральныя інстынкты асобы здольны прывесці сілы зла да ўлады ў свеце. Аўтар філасофскіх раманаў-прытчаў альбо «баек»: «Нашчадкі» (1955), «Зладзюжка Марцін» (1956), «Свабоднае падзенне» (1959), «Шпіль» (1964), «Піраміда» (1967), «Бачная цемра» (1979), «Рытуалы пасвячэння» (1980), «Папяровыя людзі» (1984) і інш.; зборніка публіцыстычных і крытычных нарысаў «Гарачая брама» (1965, у т.л. праірамнае эсэ «Прытча»), вершаў, радыёп'ес. Асэнсоўваў праблемы: чалавек — цывілізацыя, асоба — гісторыя, душа — Бог, ідэал — рэальнасць, выбар, небяспека таталітарызму і фанатызму. Дамінуючым у яго творчасці заставалася пытанне аб чалавечай прыродзе, суаднесенасці ў ёй біялагічнага і духоўнага. Прозе У. Голдынга ўласцівы спалучэнне рэалістычных і авангардысцкіх тэндэнцый, шматзначнасць вобразаў і сітуацый, дыдактычнасць.