Нарадзіўся ў Лондане ў сям’і яўрэйскага краўца. Вучыўся ў Каралеўскай акадэміі драматычнага мастацтва. У пачатку 1950-х гадоў пачаў друкаваць вершы, а ў 1957 годзе была пастаўленая яго першая п’еса «Пакой». Потым ён засяродзіўся на тэатральнай драматургіі, быў рэжысёрам, пісаў сцэнарыі для кіно і тэлебачання, сам шмат граў у тэатры.
Пінтэр шырока вядомы не толькі як аўтар такіх вядомых п’ес, як «Пакой», «Нямы афіцыянт», «Дзень нараджэння», «Вартаўнік», але і як праваабаронца і публічны праціўнік амерыканскіх ваенных кампаній у Афганістане і Іраку, дзеянняў НАТА ў Югаславіі.
Нобелеўская прэмія 2005 года ў галіне літаратуры прысуджаная яму за п’есы, у якіх ён «прыадчыняе бездань, якая ляжыць пад марнасцю паўсядзённасці, і ўрываецца ў вязніцы прыгнёту». Вялікую частку сваёй Нобелеўскай прамовы Пінтэр прысвяціў асуджэнню Амерыкі і палітыкі Джорджа Буша.