Bregalnica Muharebesi

Bregalnica Muharebesi

Muharebede Olanlar ve Sırp-Karadağ saldırıları gösteren harita
41°36′21″N 21°55′12″E / 41.6059°K 21.9201°D / 41.6059; 21.9201
Tarih30 Haziran– 9 Temmuz 1913
Bölge
Bregalnica Nehri, Osmanlı İmparatorluğu (şimdi ki Kuzey Makedonya)
Sonuç Sırp-Karadağ zaferi
Taraflar
 Bulgaristan Krallığı  Sırbistan Krallığı
 Karadağ Krallığı
Komutanlar ve liderler
Bulgaristan Krallığı Gen. Mihail Savov
Bulgaristan Krallığı Gen. Stiliyan Kovachev
Bulgaristan Krallığı Gen. Radko Dimitriev		 Sırbistan Krallığı Mareşal Radomir Putnik
Sırbistan Krallığı Gen. Petar Bojović
Sırbistan Krallığı Prens I. Aleksandar
Sırbistan Krallığı Gen. Živojin Mišić
Karadağ Krallığı Serdar Janko Vukotić
Karadağ Krallığı Krsto Popović
Güçler

Bulgaristan Krallığı 4. Bulgar Ordusu - 116,000 asker ve 210 top
Bulgaristan Krallığı 5. Bulgar Ordusu - 68,000 asker ve 118 top

Toplam: 184,000 asker (100 Piyade taburu, 6 Süvari Alayı, 63 Top bataryası)
  • Sırbistan Krallığı 1. Sırp Ordusu - 105,000 asker ve 145 top
  • Sırbistan Krallığı 3. Sırp Ordusu - 70,000 asker ve 97 top
  • Karadağ Krallığı Karadağ tümeni- 10,000 asker ve gönüllüler alayından 6000 gönüllü
Toplam; 191,000 asker (104 piyade taburu, 34 Süvari alayı, 62 top bataryası)
Kayıplar
20,000 civarı ölü yada yaralı[1] Toplam 16,620; 3,000 ölü[1]

Bregalnica Muharebesi, Bulgaristan Krallığı ordusu ve Sırbistan Krallığı Karadağ Krallığı ordusu arasında 30 Haziran -9 Temmuz 1913 arasında gerçekleştirilen İkinci Balkan Savaşı sırasında yapılan muharebedir. İkinci Balkan Savaşının en büyük katılımlı muharebesidir. Bu muharebe Bulgarların Delçevo'ya çekilmesi ile sonuçlanmıştır. Makedonya'nın kaderi Bulgar mı yoksa Sırbistan toprağı olarak kalacağı bu muharebe ile şekillenmiş ve Makedonya Sırbistan Krallığı toprağı olarak kalmıştır.[2] "Bregalnica Muharebesi" terimi esas olarak Yugoslav ve Sırp tarihçiliğinde kullanılmaktadır.[3] Bulgar tarih kitaplarında bu olaylar çoğunlukla bir muharebe olarak değil, savaşın başlangıcında Bulgar 4. Ordusunun bir dizi muharebesi olarak kabul edilir.[4]

Muharebe Öncesi: Taraflar ve Planları

Bulgarlar

1913 Haziranının ortalarında, Bregalnica Vadisi'nde konuşlanmış 4. Bulgar Ordusu, 100 piyade taburu, 6 alay ve 63 topçu bataryasından oluşuyordu.[5] General Stiliyan Kovaçev komutasında bu kuvvetler şu şekilde düzenlenmişti:[6]

  • Kuzeyde Koçani'de Preslav 4. Piyade Tümeni'nin 2. tugayı olan Makedon-Edirne Gönüllüleri (2/4 tugay) ve Rila'nın 7. Piyade Tümeni
  • Merkezde, İştip civarında, 8. Tundzha Piyade Tümeni vardı
  • Güneyde, Radoviş ve Ustrumca yakınlarında, 2. Trakya Piyade Tümeni ve 7. Tümen'in 3. Tugayı (3/7 Tugayı) konuşlandırılmıştı.

Bulgar ordusunun başkomutan yardımcısı general Mihail Savov'un 15 Haziran tarihli emrine göre, 4. Ordu Osogovo ve Vardar dağları arasındaki tüm hat boyunca ilerleyecekti, Bregalnica'nın sağ kıyısında elverişli pozisyonlar alıp ve Sırp ve Yunan birlikleri arasındaki demiryolu bağlantısını (Udovo'da) kesecekti.

Bulgar ordusunun başkomutan yardımcısının 15 Haziran tarihli generali Mikhail Savov, emrine göre, 4. Ordu Osogovo ve Vardar dağları arasındaki tüm hat boyunca ilerleyecekti, Bregalnitca'nın sağ kıyısında elverişli pozisyonlar alıp ve Sırp ve Yunan birlikleri arasındaki demiryolu bağlantısını (Udovo'da) kesecekti. 17 Haziran akşamı, düşmanlıkların başlamasından sonra General Kovachev, Veles-Kratovo hattı boyunca bölgelerin kontrolünü ele geçirmek için yeni bir direktif aldı.Resmi bir savaş ilanı olmaksızın gerçekleştirilecek olan saldırının amacı, Sırplar üzerinde psikolojik bir etki yaratmak ve Makedonya'nın bölünmesi konusundaki anlaşmazlıkta Bulgar diplomasisini desteklemekti.(13 Haziran'da Zletovska Nehri'ndeki bir çatışma gibi[7]) Sınır çizgisi boyunca önceki silahlı olaylar göz önüne alındığında Yüksek Komutanlık bir büyük savaşı kışkırtmayı da beklemiyordu. Bu, Bulgar birliklerinin operasyonları için somut bir planın olmadığını açıklıyor.[8][9]

Sırplar

Sırp Silahlı Kuvvetleri'nin 4'üncü Bulgar Ordusu ile karşı karşıya gelen ana kısmı şunlardı.[10]

  • 1.Ordu Tuna ve Sumadija I Tümeni, Moravya ve Tuna II Tümeni, Süvari Tümeni (toplam 62 tabur, 25 alay ve 29 topçu bataryasından oluşan), tahtın varisi tarafından yönetilen ordu I. Alexander ve Genelkurmay Başkanı Peter Bojovic) yönetiminde Eğri Palanka - Kratova ve Kiliseli arasını koruyordu.
  • Krivolak-İştip-Veles üçgeninde General Bozidar Jankoviç liderliğindeki Drina ve Moravya Tümeni I ve Timoshka Tümeni II'den (toplam 43 tabur, 7 alay, 25 topçu bataryasından) oluşan 3. Ordu bulunmaktaydı.
  • Voyvoda Radomir Putnik liderliğindeki Karadağ Tümeni ve Gönüllüler Tugayı Yüksek Komutanlığın stratejik bir yedek birliği olarak Üsküp çevresinde bırakıldı.

Bu kuvvetler birincisi Bregalnica ve Zletovska nehirleri boyunca cephede ve ikincisi Svetinikolska nehri boyunca Stracin'e kadar iki ana savunma hattını oluşturmaktaydı:[6] Öte yandan Yunanistan ile 1 Haziran 1913 tarihli Yunan-Sırp İttifakı (1913) askeri sözleşmesine göre, bir Bulgar saldırısı durumunda (16 ve 17 Haziran arasındaki gecede olduğu gibi), Sırbistan doğrudan askeri yardıma dagüvenebilirdi. Yunan birlikleri Goumenissa yakınlarında ve Selanik çevresinde toplanmıştı.[11]

Muharebe

30 Haziran-1 Temmuz (Jülyen takvimi:17-18 Haziran): Bulgar saldırısı

17 Haziran'da şafaktan önce Bulgarlar, Sultan Tepe'den (Osogovo dağlarında) Udovo'ya (Vardar'da) kadar tüm cephe boyunca bir saldırı başlattı. Makedon-Edirne milisleri çevreyi almasına karşın,Sultan Tepe'yi alamadı. Drenak yakınlarındaki Rila'nın 7. Piyade Tümeni ve Dobrevo yakınlarındaki Preslav'ın 4. Tümeninin 2. Tugayı, düşmanı Zletovska Nehri'nden 5-10 kilometre uzağa itti. Tundzha'nın 8. Piyade Tümeni İştip yakınlarındaki Bregalnitsa bölgesini zorladı ve Suşevo yakınlarında ve Yezhov'da Drina (1. Tümen) ve Moravia (1. Tümen) tümenleriyle kanlı savaşlar yaptı. 4. Ordu'nun (7. Tümen'in 3. Tugayı) en soldaki birlikleri, zayıf Sırp birlikleri tarafından yönetilen Udovo tren istasyonunu işgal etti.[12]

Bregalnica Muharebesi'nin başlangıcı - 1 Temmuz (J.T:18 Haziran)'da kuvvetlerin durumu

Ani taarruza ve saldırı sırasındaki kazanımlara rağmen, Bulgar 4. Ordusu Sırpların güçlü direnişiyle karşılaştı ve istenilen hızlı başarıyı elde edemedi.[13]

1-4 Temmuz (JT: 18-21 Haziran): Koçani'den Zletovska Nehri boyunca Sırp karşı saldırısı

18 Haziran öğleden sonra, Bulgarlarla anlaşmaya çalışan Sofya'daki Sırp heyetinin protestoları ve Başbakan'ın Stoyan Danev'in emrinden sonra Bulgarlar ateşi tek taraflı olarak durdurdu. Ancak Sırp tarafı önerilen ateşkesi reddetti ve Koçana (Koçani) yönünde cevaben bir karşı saldırı başlattı.[14] Drenak köyünün 550 m güneyinde, Shumadia (I) Tümeni 13. Bulgar piyade alayını ve 26. piyade alayının iki taburunu şaşırtmayı ve yenmeyi başardı.Ağır kayıplar verdikten sonra (iki günlük çatışmalar içinde içinde toplam 4.600 kişi öldü, yaralandı ve esir alındı), 7. Bulgar Tümeni Zletovska Nehri'nin sol yakasına çekildi.[15]

Aynı durum 2/4 tugay (Makedon-Edirne Gönüllüleri) tarafında da oldu. General Todorov'un tümeninin geri çekilmesi, 8. tümenin sağ kanadını açığa çıkardı. 18-19 Haziran gecesi (1-2 Temmuz) Bregalnica'nın sol kıyısına çekildi. Uzak kuzey kanadında, Sırp komutanlığı Moravya (II) ve Tuna (I) tümenlerinin üç alayını buraya yoğunlaştırdı ve Eğri Palanka (Kriva Palanka)'nın 8 kilometre yakınına kadar sızan Bulgar Makedon-Edirne Gönüllülerinin birliklerini de püskürttü.[16]

İkinci günün sonunda, 4. Bulgar Ordusu muharebenin başlangıcındaki başlangıç mevzilerine geri itildi. Sonraki günlerde Sırplar, 7. Tümen'e karşı başarılarını geliştirdiler. Üç Sırp piyade (Shumadi I, Moravia II ve Karadağ) tümeni ve bir süvari alayı, bu tümen (Bulgar 7.Tümeni) ve 2/4. tugay (Makedon-Edirne Gönüllüleri) üzerine yoğunlaştı.

20 ve 21 Haziran'da (3-4 Temmuz) Raychin Tepesi'ne (Raychani köyü yakınlarında) saldırdılar ve ele geçirdiler. Bulgarlar düzensiz bir şekilde geri çekildiler ve Koçani'nin 4 km batısında durdular. Sırp 3. Ordusunun sağ kanadının Krivolak'ta bozguna uğratıldığı haberlerinin ardından Sırp baskısı hafifledi. Putnik, Sırp ordularının gerisinde Krivolak'tan Veles'e olası bir Bulgar taarruzunu önlemek için Shumadia (I) Tümeni'ne Zletovska Nehri boyunca geri çekilmesini emretti.[17]

2-4 Temmuz (J.T:19-21 Haziran): Sırpların Krivolak'taki yenilgisi

Pasiç'in 24 Haziran'da Londra'daki Sırp heyetine gönderdiği telgraf, Bulgaristan'ın Krivolak'taki zaferiyle ilgili haberleri yalanlıyor.

Hem General Savov hem de 3 Temmuzda (20 Haziran)'da başkomutan yardımcısı olarak yerini alan General Radko Dimitriev, 4.Ordu ile Sırplara olumlu bir sonuç verecek olan güneyden Yunan ordusunun baskısı karşısında bir haftadan az sürede Sırplara kesin bir yenilgi yaşatmak umudundaydılar. Bulgar komutanlığı, ana umutlarını Krivolak'taki 3. Sırp ordusunun sağ kanadına yönelik operasyona bağladı.[18]

Krivolak Muharebesi, 2. Bulgar Piyade Tümeni'nin 1. Tugayı'nın iki gün önce Radoviş'ten ilerleyip Kriva Lukavica ve Serka Dağlarını geçerek II. Timoşka Sırp Tümeninin ve Gönüllüler tugayı tahkimatlarına ilerledi. 20 Haziran akşamı ve gecesi ilk Bulgar saldırıları püskürtüldü, ancak 2. Tugay ve 11. Piyade Alayı'nın Udovo'dan gelmesiyle güçler dengesi değişti. 20 ve 21 Haziran'da Bulgarlar, Sırp sağ kanadına Pepelişte köyü yakınlarındaki baskılarını yoğunlaştırarak Sırpları mağlup ettiler. Sol kanatları Dragoevo tarafından atlandıktan sonra, Sırplar Bregalnitsa Nehri'nin arkasına çekildiler.[19]

Krivolak Muharebesi'nin bir sonucu olarak, Timok tümeni yenildi (3.500'den fazla adam kaybetti[20] toplarının bir kısmını da kaybetti) Sırp 3. Ordusu da kuşatılmakla tehdit edildi. Ağır kayıplar nedeniyle (2100'den fazla kişi), 2. Trakya Tümeni ve 11. Alay Veles yönünde saldırılarına devam edemedi.[19]

5-9 Temmuz (J.T:22-26 Haziran) Sırpların yeniden toplanması ve 4. Bulgar ordusunun geri çekilmesi

Drenak, Raichin ve Sultan Tepe'deki başarısız muharebelerin ardından 4. Bulgar ordusunun sağ taraftaki birlikleri 22 ve 23 Haziran'da 15 kilometrelik Bezikovo ve Banyo Chuka'ya çekildi. Makedon-Edirne milislerinin ilk tugayı zamanında geri çekilmeyi başaramadı, birkaç yüz zayiyat ve esir verdi, Sırplar ise Kitka Dağı'nı ele geçirdi. 7. Tümen, Koçana'nın doğusuna rahatsız edilmeden geri çekildi.[21]

Sırp komutanlığı (I).Moravya Tümeni'ne Krivolak Muharebesi'nden sonra 3. Bulgar Ordusu birliklerinin kuzeyden hareketi (Pirot'a karşı 22 Haziran'da başlayan taarruz) nedeniyle Sırp birliklerinin toparlanması yeni bir yer değiştirmesini gerektiğinden Bulgarları takibi bırakmasını emretti. İki Sırp tümeni, Drina (I) ve Shumadiya (I) Bulgar ilerlemesini durdurmak için Veles ve Kumanova'dan çekildi.[22]

O sırada Bulgar Generali Kovaçev, Kocani'ye sızan ancak Sırp Yüksek Komutanlığı tarafından gerçekleştirilen yeniden gruplandırmayla ve kolera salgınıyla zayıflayan Sırp birliklerine karşı bir karşı saldırı hazırlıyordu. Sırplara karşı darbe, 7. Tümen ile doğudan ve 2. Tümen ile güneyden aynı anda vurulacaktı.Bu amaçla, ikinci tümen 5 Temmuz'da Krivolak'tan ayrıldı, İştip yakınlarındaki cephesi nispeten sakin olan 8. Tümen'in arkasından geçti ve 7 Temmuz'da Chervilovo köyü yakınlarındaki başlangıç pozisyonlarını işgal etti.[23]

Ancak aynı gün General Kovachev operasyonu iptal etti ve ordusunun genel olarak Kalimantsi Platosu'na geri çekilmesini emretti. Karargaha verdiği bir raporda, birliklerinin felaketin eşiğinde olduğunu belirterek diplomatik müdahale istedi. Bunun nedeni ise Bulgarların Yunan Ordusu karşısında Doyran Muharebesi'nde aldığı yenilgi ve 6 Temmuzda, Bulgar 2. Ordusunun birliklerine karşı Yunan birliklerinin hızla 4. ordunun arkasındaki ana iletişim hatlarından biri olan Ustrumca-Petriç'e doğru ilerlemesiydi. Bulgar 8. Tümeni 25 Haziran gecesi İştip'ten rahatsız edilmeden çekildi.[23][24]

26 Haziran'da Sırplar Radoviş'i işgal etti. Bulgar solu geri çekilirken sağ karşı saldırıya geçti.Makedon-Edirne Gönüllüleri Birliği, 2/4 Tugay ve Yedinci Tümen'in bir kısmı Kamenica Nehri'ni (Bregalnitsa'nın sağ kolu) geçti ve Karadağ Tümeni'ni Govedarnik Zirvesi ve Dulishki Tepeleri'nden püskürttü.[25][26]

Bulgarların 9 Temmuz (J.T:26 Haziran)'da Delçevo'ya genel olarak geri çekilmesiyle, Temmuz başında Kalimantsi, (Vinitsa-Kuzey Makedonya) mevzisine yapılan Sırp saldırısına kadar çatışmalar azaldı.(bkz. Kalimantsi Muharebesi)

Değerlendirme

Bulgar tarafının komutanları General Mihail Savov ve Stilyan Kovaçev'in muharebedeki eylemleri, çağdaşlarından ve sonraki tarihçilerden çok eleştiri aldı. Onların hatası, cephenin bir bölümünde belirleyici bir atılım için gerekli güçlerin toplanması olmadan 30 Haziran'da (J.T:17 Haziran) dağınık bir taarruza başlamış olmaları gerçeğinde yatmaktadır. Savaşın ilk günlerinde kötü korunan Udovo ve Krivolak'a yapılan saldırı aslında çok fazla Bulgar kuvvetini düşmandan uzaklaştıran bir "sıçrama" idi. Bu birliklerin Krivolak Muharebesi'nden sonra cephenin orta ve kuzey kesimlerine nakli, durumu tersine çevirmek için çok geç geldi.[27]

Kovachev'in aksine, Voyvoda Radomir Putnik önemli kuvvetlerini Koçani yakınlarındaki Bulgar sağ kanadına yapılan büyük saldırıya yoğunlaştırdı ve böylece muharebeyi kazandı. Bununla birlikte, Krivolak ve Pirot yakınlarındaki yerel Bulgar başarılarının etkisi altında Delçevo ve Yukarı Cuma'ya yönelik saldırıyı kesintiye uğrattığı ve Bulgar 4. Ordusunu tamamen yenme fırsatını kaçırdığı için de eleştirildi.[28]

General Stefan Toshev'in 5. Bulgar ordusunun çatışmalara geç ve yavaş katılımının, Putnik'in Koçani'ye yönelik saldırı için güç toplamasına yardımcı olan bir faktör olduğu bildiriliyor. Genel komutanlığın bir dizi çelişkili emrinden sonra, 5.ordu 3 Temmuzda (J.T:20 Haziranda) Kriva Reka vadisindeki Köstendil bölgesinden Piçinya vadisine ilerledi ve Sırp 1.ordusunun sol kanadı - Tuna(II) Tümenine sonraki altı gün boyunca ciddi şekilde baskı yapmayı başardı. Ancak bu başarılar Bulgarlar için çok geç geldi ve sadece yerel olarak önemliydi.[29]

Kaynakça

  1. ^ a b Hall, Richard (2000). The Balkan Wars, 1912-1913: Prelude to the First World War. Routledge. s. 112. ISBN 0-415-22946-4. 
  2. ^ Ратковић, Б.; Ђуришић, М.; Скоко, С. Србија и Црна Гора у Балканским ратовима. Београдски издавачко-графички завод, Београд 1972, стр. 256 и сл.;Skoko, S. Drugi balkanski rat 1913 31 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., str. 1 (взето от Užice nekad i sad, на 24 април 2010)
  3. ^ (Bulgarca)Ратковић, Б.; Ђуришић, М.; Скоко, С. Србија и Црна Гора у Балканским ратовима. Београдски издавачко-графички завод Београд 1972, стр. 256 – 287;
    Батаковић, Д. Нова историја српског народа 20 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 26 април 2010, стр. 244; Forbes, N. etc. The Balkans. A History of Bulgaria, Serbia, Greece, Rumania, Turkey. Oxford University Press, 1915, p. 159
  4. ^ (Bulgarca)Христов, А., Исторически прегледъ на войната на България срещу всички балкански държави, 1913 г. Печатница на армейския военно-издателски фонд, София 1946, стр. 106 и сл.;
    Филипов, И. и др. Войната между България и другите балкански държави през 1913 г. Том I, Държавна печатница, София 1941, стр. 309 и сл.;
    (Bulgarca)Марков, Г. Българското крушение 1913. Издателство на БАН, София 1991, стр. 74 сл., 83 сл.
  5. ^ Христов, А. Исторически преглед на войната на България срещу всички балкански държави, 1913 г. Печатница на армейския военно-издателски фонд (Военна библиотека 26), София 1946, стр. 33
  6. ^ a b Ратковић, стр. 256
  7. ^ Филипов, стр. 299 – 300
  8. ^ Филипов, стр. 301 – 302
  9. ^ Дървингов, П. История на Македоно-одринското опълчение. Том II, Печатница „Нов живот“, София 1925, стр. 607
  10. ^ Ратковић, стр. 252, 255
  11. ^ Филипов, стр. 283
  12. ^ Ратковић, стр. 257 – 266; Дървингов, П. История на Македоно-одринското опълчение. Том II, Печатница „Нов живот“, София 1925, стр. 605 – 607
  13. ^ Филипов, стр. 428
  14. ^ (Bulgarca)Филипов, стр. 419 – 420, 428 – 431;
    Ратковић, стр. 268
  15. ^ "Марков, Георги. Българското крушение 1913, София 1991, с. 83" (PDF). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Ekim 2021. 
  16. ^ (Bulgarca)Дървингов, т. II, стр. 612 – 614;
    Ратковић, стр. 273 – 276
  17. ^ (Bulgarca)Дървингов, т. II, стр. 619 – 620, 627 – 628, 634 – 635;
    Ратковић, стр. 280 – 282
  18. ^ Марков, стр. 90 – 93
  19. ^ a b Дървингов, т. II, стр. 620, 628, 636 – 637; Христов, стр. 116 – 118
  20. ^ Ратковић, стр. 276 – 279
  21. ^ Дървингов, стр. 646 – 648
  22. ^ Ратковић, стр. 285 – 286
  23. ^ a b Дървингов, стр. 656 – 657
  24. ^ Ратковић, стр. 284 – 285
  25. ^ Дървингов, стр. 664 – 665
  26. ^ Ратковић, стр. 287
  27. ^ Ратковић, стр. 266; Дървингов, стр. 607, 611 – 612
  28. ^ Ратковић, стр. 256, 279 – 282
  29. ^ Марков, стр. 86; Ратковић, стр. 280 – 282, 284 – 285, 287

Read other articles:

دييغو مارادونا

دييغو مارادونا Diego Maradona مارادونا يحمل كأس العالم 1986 بعد الفوز في النهائي على ألمانيا الغربية معلومات شخصية الاسم الكامل دييغو أرماندو مارادونا[1] الميلاد 30 أكتوبر 1960[2][3]  لانوس، الأرجنتين الوفاة 25 نوفمبر 2020 (عن عمر ناهز 60 عاماً)تيغري، بوينس آيرس، الأرجنتين...

 

روجر جونستون

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (مارس 2019) روجر جونستون (بالإنجليزية: Roger Johnston)‏  معلومات شخصية الميلاد 18 يونيو 1930  ملبورن[1]  تاريخ الوفاة 24 يونيو 2020 (90 سنة) [2]  مواطنة أستراليا  مناصب

 

Primera División de Macedonia del Norte 2020-21

Primera División 2020-21 XXIX Primera DivisiónDatos generalesSede Macedonia del NorteAsociación UEFAFecha 8 de agosto de 2020 16 de mayo de 2021Edición 29.ªOrganizador Federación de Fútbol de Macedonia del NortePalmarésDef. título VardarCampeón Shkëndija (4)Subcampeón ShkupiTercero StrugaDatos estadísticosParticipantes 10 equipos Intercambio de plazas Descenso(s): SileksVardarBelasicaCronología 2019-20 2020-21 2021-22 [editar datos en Wikidata] La Primera División de ...

Daftar titik tertinggi negara di Afrika

Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada Maret 2023. Gunung KilimanjaroGunung KenyaGunung StanleyRas DashenGunung KarisimbiToubkalGunung KamerunThabana NtlenyanaMafadi 10 titik tertinggi di Afrika Artikel ini mencantumkan elevasi alami tertinggi dari setiap negara berdaulat di benua Afrika yang ditentukan ...

 

Marcos Pérez Jiménez

President of Venezuela from 1952 to 1958 For other people named Marcos Pérez, see Marcos Pérez (disambiguation). In this Spanish name, the first or paternal surname is Pérez and the second or maternal family name is Jiménez. This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Marcos Pérez Jiménez – news · newspapers...

 

Historisches Museum der Stadt Luxemburg

Lëtzebuerg City Museum Daten Ort Luxemburg; 14 rue du Saint Esprit Art Historisches Museum Architekt Conny Lentz Eröffnung 22. Juni 1996 Leitung Guy Thewes Website www.citymuseum.lu Das Lëtzebuerg City Museum (vor Mai 2017: Historische Museum der Stadt Luxemburg (französisch Musée d’Histoire de la Ville de Luxembourg; luxemburgisch: Geschichtsmusée vun der Stad Lëtzebuerg)) ist ein 1996 eröffnetes Museum in Luxemburg mit einer Dauerausstellung und regelmäßigen Wechselausstellungen...

1972 USC Trojans baseball team

1972 USC Trojans baseballNational championsPacific-8 Conference championsConferencePacific-8 ConferenceCBNo. 1Record47–13–1 (14–4 Pac-8)Head coachRod Dedeaux (31st year)Home stadiumBovard FieldSeasons← 19711973 → 1972 Pacific-8 Conference baseball standings vte Conf Overall Team W   L   PCT W   L   PCT Northern Division No. 25 Washington State x‍‍‍ 14 – 4   .778 29 – 13   .690 Oregon...

 

Arena Red Bull (Leipzig)

Red Bull Arena (Leipzig) Zentralstadion (stadion pusat), terletak di Leipzig, Sachsen, Jerman, adalah stadion kandang FC Sachsen Leipzig. Stadion ini dibuka pertama kali pada 1956, pada saat itu yang terbesar di Jerman dengan kapasitas 100.000 orang. Walaupun demikian karena tidak dirawat, stadion ini lama kelamaan rusak. Pada 1997, setelah persatuan kembali Jerman, stadion ini direnovasi besar-besaran dan sekarang digunakan untuk Piala Dunia FIFA 2006. Pranala luar FC Sachsen Leipzig Stadium...

 

Daftar Bupati Nunukan

Bupati NunukanPetahanaAsmin Laura Hafidsejak 2 Juni 2021KediamanRumah Jabatan BupatiMasa jabatan5 tahunDibentuk12 Oktober 1999Pejabat pertamaH. Abdul Hafid Achmad Berikut ini adalah Daftar Bupati Nunukan yang menjabat sejak pembentukannya pada tahun 1999. No Bupati Awal Jabatan Akhir Jabatan Prd. Wakil Bupati Ket. Ref. Drs. Bustaman Arham 12 Oktober 1999 30 Mei 2001 Penjabat bupati 1 H. Abdul Hafid Achmad 30 Mei 2001 30 Mei 2006 1 Drs. Kasmir Foret, M.M. Periode pertama 30 Mei 2006 30 Me...

日本国憲法

この記事には複数の問題があります。改善やノートページでの議論にご協力ください。 出典がまったく示されていないか不十分です。内容に関する文献や情報源が必要です。（2022年9月） 正確性に疑問が呈されています。（2022年9月）出典検索?: 日本国憲法 – ニュース · 書籍 · スカラー · CiNii · J-STAGE · NDL · dlib.jp · ジャパンサー

 

Predefinição:Política da Líbia

Parte da série sobrePolítica da Líbia Constituição Executivo Presidente do Conselho - Mohamed al-Menfi Primeiro-ministro - Abdul Hamid Dbeibeh Governo de Unidade Nacional Legislativo Alto Conselho de Estado Câmara dos Representantes Judiciário Supremo Conselho Judicial Eleições Eleições gerais - 2021 · Tópicos relacionados Missões diplomáticas Subdivisões regionais - Congresso popular Portal da Líbiavde Ver também

 

Away from the Sea

2009 studio album by YuksekAway From The SeaStudio album by YuksekReleased9 February 2009[1]Recorded2009GenreElectro houseLength46:58LabelBarclay, Has Been, CherrytreeProducerYuksekYuksek chronology Away From The Sea(2009) Living on the Edge of Time(2011) Singles from Away From The Sea TonightReleased: 17 November 2008 ExtraballReleased: 30 April 2009 Professional ratingsReview scoresSourceRatingstrangeglue[2]dailymusicguide[3]Subba-Cultcha[4]URB[5&...

Golf aux Jeux olympiques

Golf aux Jeux olympiques Généralités Sport Golf 1re apparition Paris, 1900 Organisateur(s) CIO Éditions 4e en 2020 Périodicité Tous les 4 ans Statut des participants Amateurs et professionnels Pour la dernière compétition voir : Golf aux Jeux olympiques d'été de 2020 modifier Le golf fait son entrée aux Jeux olympiques en 1900 à Paris. Après une deuxième apparition lors des JO de 1904, ce sport est retiré du programme olympique. Une assemblée générale du CIO à Cop...

 

Alfred Norton Goldsmith

American electrical engineer (1888–1974) Alfred Norton GoldsmithGoldsmith (left) with Guglielmo Marconi in 1922Born(1888-09-15)September 15, 1888New York, New York, U.S.DiedJuly 2, 1974(1974-07-02) (aged 85)Alma materCollege of the City of New YorkColumbia UniversityAwardsIEEE Medal of Honor (1941)IEEE Founders Medal (1954)Scientific careerFieldsElectrical engineering Alfred Norton Goldsmith (September 15, 1888 – July 2, 1974) was a noted American electrical engineer. Golds...

 

Multiple nuclei model

Multiple nuclei model The multiple nuclei model is an economical model created by Chauncy Harris and Edward Ullman in the 1945 article The Nature of Cities.[1] The Model The model describes the layout of a city, based on Chicago. It says that even though a city may have begun with a central business district, or CBD, other smaller CBDs develop on the outskirts of the city near the more valuable housing areas to allow shorter commutes from the outskirts of the city. This creates nodes ...

John Badham

Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: John Badham – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR John BadhamLahirJohn MacDonald Badham25 Agustus 1939 (umur 84)Luton, Bedfordshire, InggrisKebangsaanAmerikaPekerjaanSutradara filmTahu...

 

Various Positions (film)

This article relies excessively on references to primary sources. Please improve this article by adding secondary or tertiary sources. Find sources: Various Positions film – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (July 2009) (Learn how and when to remove this template message) 2002 Canadian filmVarious PositionsDirected byOri KowarskyWritten byOri KowarskyProduced byMichael Lahay (associate producer)Karen Powell (executive producer)Karen Powe...

 

Naked Songs

This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: Naked Songs – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2021) 1973 studio album by Al KooperNaked SongsStudio album by Al KooperReleasedJanuary 1973Recorded1972StudioRecord Plant, New York Studio One, Doraville, GeorgiaGenreRockLength37...

Environmental issues in Yemen

Shibam Wadi Hadhramaut Yemen Environmental issues in Yemen are abundant and are divided into the categories of land and water. In the aspect of water, Yemen has limited natural fresh water resources and inadequate supplies of potable water. As for the land, two main issues of Yemen are overgrazing and desertification. Yemen has signed several international agreements: Climate Change-Kyoto Protocol, Desertification, Endangered Species, Environmental Modification, Hazardous Wastes, Law of the S...

 

M4 Motorway (Sydney)

Not to be confused with Great Western Highway. Motorway in Sydney M4 MotorwayNew South WalesAerial view looking east in December 2010West endEast endCoordinates 33°45′53″S 150°38′24″E / 33.764612°S 150.639941°E / -33.764612; 150.639941 (West end) 33°52′04″S 151°10′50″E / 33.867824°S 151.180681°E / -33.867824; 151.180681 (East end) General informationTypeMotorwayLength54.8 km (34 mi)[1]Opened1971...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!