Mihail Savov

Mihail Savov
Doğum14 Kasım 1857
Eski Zağra, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm21 Temmuz 1928
Saint-Vallier-de-Thiey, Fransa
Bağlılığı Bulgaristan Bulgaristan
Branşı Bulgar Kara Kuvvetleri
Hizmet yılları1879 - 1913
RütbesiKorgeneral
Çatışma/savaşlarıSırp-Bulgar Savaşı

Birinci Balkan Savaşı

İkinci Balkan Savaşı

Mihail Georgiev Savov (BulgarcaМихаил Савов) (14 Kasım 1857 Eski Zağra - 21 Temmuz 1928 Saint-Vallier-de-Thiey, Fransa) Balkan Savaşları esnasında Bulgar Ordusu'nun ikinci komutanı olarak ve ayrıca iki defa da (1891–1894 ve 1903–1907) savunma bakanı olarak görev yapan Bulgar bir generaldi.

Ordudaki görevinden iki defa ihraç edilse de Bulgar Çarı Ferdinand tarafından tekrar göreve getirildi. Ayrıca Mihail Savov ve Ferdinand, Bulgarlar için yıkıcı sonuçlar veren İkinci Balkan Savaşı'nın başlıca sorumluları olarak atfedilir.

Biyografi

Mihail Savov, 14 Kasım 1859'da Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı Eski Zağra kentinde dünyaya geldi. Eğitimini ise sırasıyla Hasköy, Filibe, Gabrovo'daki Aprilov Lisesi ve İstanbul'daki Galatasaray Lisesi'nde aldı.

1879'a gelindiğinde ise Sofya'daki askeri okuldan teğmen olarak mezun oldu. 9 Temmuz 1881'de ise üsteğmenliğe terfi edip eğitimini devam ettirmek üzere 1885'e kadar orada bulunacağı Sankt-Peterburg'daki Genelkurmay Akademisi'nde gönderildi.[1]

Bulgaristan'a döndükten sonra Osmanlı'ya bağlı olan Doğu Rumeli'ndeki isyancı milislere yardımcı olması için atandı. 9 Eylül 1885'te ise yüzbaşılığa terfi edip ertesi gün de Knez I. Aleksandr tarafından ordu komutanı olarak atandı.

Sırp-Bulgar Savaşı

1885'teki Sırp-Bulgar Savaşı esnasında Savov, Savunma Bakanı olarak atandı. Kendisi ayrıca savaş esnasındaki İslivniçe Muharebesi'nde sol kanadın komutanlığını üstlendi. İslivniçe'den sonra gerçekleşen Pirot Muharebesi'nde de Sırpların yenilgiye uğratılmasında katkıları büyük görülen Savov, 3. derece zafer nişanı ile ödüllendirildi.

1886'da Rodop Dağları'ndaki Türk-Bulgar sınırını netleştirmek üzere kurulan komisyona Savunma Bakanı olarak katıldı.[1] 1887'de ise binbaşı rütbesini alarak Savunma Bakanlığı görevini bıraktı ve I. Aleksandr 'ın yaverliği görevine getirildi. 16 Şubat'ta ise kendisi Stefan Stambolov'un kabinesinde tekrar Savunma Bakanlığına getirildi ve aynı yıl yarbay oldu. Stambolov hükûmetinin düşüşünden sonra ordudan ihraç edilse de 1897'de tekrar orduya dönüp Sofya'daki askeri okulun başına getirildi ve bu görevi 1903'e kadar icra etti. 1 Ocak 1899'da ise albay oldu.

1921'de Mihail Savov

1903-1908 arasında ise Stoyan Danev'in üçüncü kabinesinde, Raço Petrov'un ikinci kabinesinde ve Dimitar Petkov'un, Dimitar Stançov'un ve Petar Gudev'in kabinelerinde Savunma Bakanlığı görevini yaptı. 1904'te ise tümgeneralliğe terfi etti. 1907'ye gelindiğinde kendisi yolsuzluk ve görevi kötüye kullanmaktan yargılanıp beraat etti ve 30 Ekim 1908'de de korgeneral oldu.[1]

Balkan Savaşları

1902'de halihazırda görevden uzaklaştırılmış olan Savov Birinci Balkan Savaşı'nın başlaması ile tekrar göreve çağırılıp I. Aleksander'ın yardımcılığı görevine atandı. Savaş esnasında ise doğu cephesinde bulunup Çatalca taarruzunu yönetti.

Kendisi ayrıca İkinci Balkan Savaşı'nı başlatan Bulgarların Sırp ve Yunan birliklerine saldırdığı taarruzun da baş sorumlusuydu. Savaş esnasında Bregalnica Muharebesi ve Kresna Kanyonu Muharebesi önderlik etti. Savaşın ardından 1914'te ise askeri mahkemede yargılanıp vatana ihanetten suçlu bulunup sürgün edildi.

İlerleyen yıllarda hayatını Fransa'da sürdüren[1] Mihail Savov'un rütbeleri iade edilse de kendisi vatanına geri dönmedi ve 21 Temmuz 1928'de Saint-Vallier-de-Thiey, Fransa'da öldü. Naaşı ise 18 Ağustos'te Sofya'da defnedildi.[1]

Ödülleri

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Ташев, Ташо (1999). Министрите на България 1879-1999. София: АИ "Проф. Марин Дринов" / Изд. на МО. 978-954-430-603-8 / 978-954-509-191-9
  2. ^ Указ № 436 от 20 декември 2012 г. за награждаване посмъртно с орден „Стара планина“ първа степен с мечове на генерал-лейтенант Михаил Попов Савов 17 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Държавен вестник, брой 2, 8.1.2013, стр. 3)

Kaynakça

  • Недев, С., Командването на българската войска през войните за национално обединение, София, 1993, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, стр. 56
  • Димитров, И., Съединението 1885 - енциклопедичен справочник, София, 1985, Държавно издателство „д-р Петър Берон“, стр. 182

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!