Według legendy nazwa miasta pochodzi od imienia rodu Szleszy, który zasiedlił we wczesnym średniowieczu okoliczne pola nad jeziorem. Przez wieki ulegała ona przekształceniom – Sleszyn, Slessyno, Szlyeszyno, Sliesin, by od 1889 roku ustalona została oficjalna, obowiązująca dzisiaj wersja nazwy[4].
Niemiecką nazwę Schlüsselsee można rozumieć jako „miasto położone nad kluczowym (znaczącym) jeziorem”.
Historia
Początki miasta
Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawiła się w 1231 roku w dokumencie księcia Konrada I Mazowieckiego, który wtedy przekazał wieś biskupom poznańskim w zamian za zaciągnięte długi. W ich posiadaniu była do końca XVIII wieku. Pierwszym właścicielem był biskup Dulicz, którego herb po dziś dzień jest godłem miasta. 20 stycznia 1358 roku miejscowość Szleszyno otrzymała średzkie prawa miejskie, nadane przez króla Kazimierza Wielkiego. Biskup poznański Jan Teczyński uhonorował wtedy miasto herbem Dulicz. Jednym z przywilejów było prawo organizowania targów przez 7 lat. Pozwoliło to na gospodarczy rozwój miasteczka, gdzie mieszkańcy prowadzili handel owcami, wołami i trzodą chlewną z niemieckimi kupcami. Osiem razy w roku odbywały się tu jarmarki połączone ze spędem bydła. Już wtedy zaznaczyło się korzystne położenie miasta na szlaku handlowym łączącym Wielkopolskę z Mazowszem, a później głównie Poznań z Warszawą. Miasteczko nigdy jednak nie rozrosło się ani liczebnie, ani gospodarczo. O jego małym znaczeniu świadczy fakt, że w 1458 roku w czasie wojny trzynastoletniej prowadzonej z Zakonem Krzyżackim osada była zobowiązana wystawić tylko dwóch pieszych.
Z okresu lokacji Ślesina pochodzi jego układ urbanistyczny o małomiasteczkowej zabudowie z murowanymi parterowymi domami.
W XVI wieku Ślesin znajdował się na terenie województwa kaliskiego w ramach prowincji wielkopolskiej, powiatu konińskiego (w innych granicach niż obecnie). Od 1579 roku używana jest obecna nazwa miasta. W tym roku w rejestrze podatkowym umieszczono adnotację o jego przynależności do biskupów poznańskich. We wpisie z 1618 roku określono Ślesin jako wieś, w której pracuje 4 rzemieślników i 2 rybaków. Pozostali mieszkańcy zajmowali się rolnictwem. W 1604 roku na miejscu zniszczonej świątyni postawiono murowany kościół w stylu gotyckim. W 1900 roku na ocalałych fundamentach wzniesiono tam prezbiterium i 2 kaplice, które istnieją do dziś.
W 1655 roku w trakcie najazdu Szwedzi spalili zabytkowy drewniany kościół, który wprawdzie odbudowano, ale który został potem ponownie zniszczony w pożarze. Z kolejnym żywiołem miasto musiało się zmierzyć w 1725 roku, kiedy to przez Polskę przechodziły powodzie, które dotknęły też osady położone nad jeziorami ciągnącymi się do Gopła. Nabrzeżne domostwa zostały zalane, a ludzie zmuszeni byli je opuścić i szukać wyżej położonych terenów w pobliskiej puszczy. Budowano tam szałasy czekając, aż poziom wód opadnie, po czym zaczęto odbudowę osady.
We wrześniu 1768 roku wojska rosyjskie napadły pod Ślesinem na oddział konfederatów barskich dowodzonych przez Wojciecha Kiedrzyńskiego. Bitwa zakończyła się dotkliwą porażką konfederatów. W boju poległo 50 Polaków[5].
Okres zaborów
Od 1793 roku miasto, wraz z całą Wielkopolską, znalazło się pod zaborem pruskim. Ówczesne źródła podają, że miasto zamieszkiwało 175 mieszkańców, z czego większość trudniła się rolnictwem, a na jego terenie znajdowało się 45 drewnianych domów. Właściciel miasta posiadał 2 wiatraki. W 1800 roku miasto liczyło już 489 mieszkańców, co świadczy o rozwoju gospodarczym.
Łuk Napoleona w ŚlesiniePomnik Napoleona Bonaparte w Ślesinie w 200 rocznicę przejścia Napoleona przez Ślesin
W 1807 roku miasto znalazło się w Księstwie Warszawskim. W roku 1812 w Ślesinie zbudowano Łuk Triumfalny na cześć Cesarza Francuzów Napoleona Bonaparte[6], który przechodził przez Ślesin 4 lata wcześniej. Okazały obiekt miał go witać ponownie w 1812 roku, po (jak zakładano) zwycięskiej kampanii rosyjskiej. Budowla jest zwana powszechnie „Bramą Napoleona”. Obecnie jest to najcenniejszy zabytek miasta.
W 1815 roku miasto znalazło się w Królestwie Polskim pod zaborem rosyjskim[7]. Dziesięć lat później mieszkało już w nim 881 osób w 107 domach. W czasie powstania styczniowego w 1863 roku walki z zaborcą rosyjskim toczyły się w pobliskim Ignacewie. Pamięć o bitwie i jej bohaterach obecna była w miejscowej społeczności, o czym świadczy pomnik z polnego kamienia z napisem Poległym na chwałę – żywym na otuchę, postawiony w 1917 roku na mogile powstańców. W 1870 roku za czynne uczestnictwo obywateli w powstaniu Ślesin utracił prawa miejskie. 31 maja 1879 roku miejscowość znalazła się w gminie Sławoszewek należącej do powiatu konińskiego.
Specjalizacją tego obszaru była wtedy hodowla gęsi na pierze, które jak mówi legenda – „podkuwano” przeganiając stado przez smołę i rozsypane pierze. W ten sposób ptaki uzyskiwały ochronną warstwę na łapach i mogły wędrować wiele kilometrów. W okolicach wytworzyła się tzw. kmina ochweśnicka, żargon zapożyczony od skulskich malarzy obrazów kultu maryjnego – Ochweśników (od żargonowego „ochweśnik” – obraźnik, malarz obrazów religijnych, z czasem sprzedawca). Tego żargonu używano także w Krotoszynie. W Ślesinie używano go między innymi wśród wędrownych handlarzy[8].
Przy rynku znajduje się Bank Spółdzielczy, który zaczął działać w 1912 roku pod nazwą Kasa Stefczyka. W tym samym roku powstała jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[9]. W 1913 roku w Ślesinie czynna była cegielnia, młyn parowy, 2 olejarnie i 6 wiatraków[5].
Dwudziestolecie międzywojenne
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości powstał spontanicznie Obywatelski Komitet Straży Bezpieczeństwa. Rozpoczął się okres znacznego rozwoju miasta. Duże zasługi dla miasta wniósł od 1906 roku ks. Jan Lagier, który jako patriota i społecznik nawoływał w czasie mszy do pomocy w brukowaniu ulic. Mieszkańcy odpowiadali czynem, a dzieci przynosiły na lekcje po jednym kamieniu. Gliniane domy zastępowano murowanymi, a piaszczyste dotąd drogi brukowano polnym kamieniem. W 1921 roku Ślesin odzyskał prawa miejskie i liczył 2078 osób oraz 209 domów. Ślesinianie w podzięce za wolną ojczyznę wybudowali w 1922 roku Pomnik św. Rodziny, który w czasie II wojny światowej został zburzony, a w 1991 roku odbudowany. Do II wojny światowej na terenie miasteczka mieszkali też osadnicy niemieccy i Żydzi.
Przed wybuchem wojny miasto znajdowało się na terenie województwa poznańskiego, na obszarze ówczesnego powiatu konińskiego.
Okres II wojny światowej
We wrześniu 1939 roku na terenie gminy (nad brzegiem jezior Mikorzyńskiego i Ślesińskiego oraz kanału Warta-Gopło) kompania z 17 DP, junaków i 37 robotników zbudowała 7 schronów. Wykorzystano je dla osłony wycofującej się w kierunku na Warszawę Armii Poznań, przez batalion ON „Opalenica”.
Zajęcie przez wojska niemieckie terenów Konina i okolic nastąpiło około 13 września 1939 roku. Władze niemieckie, przy pomocy miejscowych Niemców, zorganizowały swoje pierwsze urzędy, początkowo wzywając wszystkich pozostałych na miejscu polskich urzędników do natychmiastowego powrotu do pracy. Kierownikami w nich zostawali Niemcy, którzy przybyli z terenu III Rzeszy lub dawni obywatele polscy, narodowości niemieckiej, którzy zamieszkiwali te tereny przed wojną. Okupacja niemiecka doprowadziła do zniszczeń pomników, kościołów i ich wyposażenia. Wtedy też założono park miejski.
Już na początku niemieckiej okupacji w Różopolu w odwecie za śmierć 4 Niemców po łapance wykonano egzekucję na 18 osobach. Zwłoki do dzisiaj znajdują się we wspólnej mogile na cmentarzu w Ślesinie. Od 1969 roku stoi tam pomnik upamiętniający poległych. Na ścianie domu przy pl. Wolności 13 w Ślesinie (mieścił się tu posterunek żandarmerii niemieckiej i areszt) wmurowano tablicę ku czci osób pomordowanych jesienią 1939 roku oraz w latach 1942-1943. Rodzima ludność pochodzenia polskiego musiała opuszczać swoje domy i pracować w obozach pracy.
Podczas okupacji niemieckiej Ślesin znalazł się na terenach włączonych do III Rzeszy, w tzw. okręgu Rzeszy – Kraj Warty (Warthegau), w rejencji inowrocławskiej, pod nazwą Sleszyn. 20 stycznia 1945 roku do Ślesina wkroczyły oddziały Armii Czerwonej.
Czasy PRL
13 października 1948 roku w mieście wybuchł pożar, który strawił 10 domów. Po 1953 roku miasteczko zaczęło przeżywać coraz szybszy wzrost gospodarczy i kulturalny. Wtedy to zradiofonizowano je, powstało też kino, biblioteka i nastąpiła stopniowa elektryfikacja.
Od 1 stycznia 1973 roku w wyniku reorganizacji rad narodowych rozpoczął działalność Urząd Miasta i Gminy Ślesin, po zniesieniu istniejących od 1952 roku 16 gromad tworzących gminę: Biskupie, Cegielnia, Dąbrowa, Goranin, Makarowo Sławenckie, Marianowo, Mikorzyn, Ostrowąż, Roztoka, Różnowa, Sławęcin, Sławoszewek, Sławoszewo, Szyszyn, Szyszyńskie Holendry i Żółwieniec. Znaczenie Ślesina wzrosło i zwiększył się obszar administrowany przez miasto – o dawną gminę Ślesin, Piotrkowice i miasto Ślesin, poza tym część gminy Gosławice i sołectwa Licheń Stary, Kępa, Bylew i Honoratka.
Ślesin w latach 70. XX w.
W lesie nad Jeziorem Ślesińskim usytuowano duży ośrodek sportowo-rekreacyjny Zjednoczenia Przemysłu Sprzętu Sportowego „Polsport” (hotel z restauracją i sezonową kawiarnią oraz plaża z kąpieliskiem i wypożyczalnią sprzętu). Funkcjonowały tu również ośrodki wypoczynkowe fabryki „Haft” w Kaliszu, Zespołu Elektrowni „PAK” oraz Kopalni Węgla Brunatnego „Konin”. Dużą atrakcją były rejsy stateczku wycieczkowego „Pawełek” na Jezioro Gopło[11].
Do 1975 roku Ślesin należał administracyjnie do powiatu konińskiego w województwie poznańskim. W latach 80. XX wieku powstały osiedla domków jednorodzinnych – na południu Osiedle Powstańców Wielkopolskich, a na północy Osiedle Północ. Istniejącą dotąd część miasta nazwano Starym Miastem. Przez miasto kilkadziesiąt lat kursowała Sompolińska Kolej Dojazdowa w kierunku Koła lub Jabłonki i dalej Gniezna.
Po roku 1989 możliwe stało się utworzenie samorządów i modernizacja miasta. W ostatnich latach wybudowano nowy budynek gimnazjum, Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury, w 2009 roku kompleks boisk sportowych typu „Orlik 2012”, a w 2010 roku przystań żeglarską Marina. Zabudowa Ślesina ciągnie się w kierunku północnym do miejscowości Szyszyn i Żółwieniec, a na południu przez Wąsosze i Mikorzyn łączy się z układem miejskim pobliskiego Konina.
W listopadzie 2010 roku ukończono renowację rynku. W 2012 roku oddano do użytku bulwar ciągnący się wzdłuż jeziora, od parku do Mikorzyna. Przy bulwarze znajdują się: plac zabaw, siłownia i skatepark. Planuje się budowę aquaparku na bazie wód geotermalnych. Powołano do tego celu spółkę Termy Ślesińskie.
We wrześniu 2012 roku Brama Napoleona została przemalowana, a w parku postawiono Pomnik Napoleona.
Ślesin jest siedzibą kilku przedsiębiorstw zajmujących się wyrobami z pierza (kołdry, poduszki) oraz producenta materaców lateksowych Hevea.
W miejscowości działa uczniowski klub sportowy „UKS Delfin” Ślesin, którego sekcja kajak polo ma na swoim koncie takie osiągnięcia jak mistrzostwo Polski (w 2004), działa również klub sportowy „LKS Ślesin”, którego sekcja piłkarska występuje w sezonie 2023/2024 w V lidze, gr. wielkopolskiej II[15].
↑Wanda Budziszewska: Żargon ochweśnicki, Łódź – Wrocław: Zakład im. Ossolińskich 1957.
↑n, Historia OSP - OSP Ślesin [online], Historia OSP Z działalności Ochotniczej Straży Pożarnej w Ślesinie (1912-2012) Ochotnicze Straże Pożarne w Polsce należą do organizacji, które są najstarsze a zarazem najbardziej zasłużone dla... [dostęp 2023-09-05].
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).
ريادة الأعمال المجتمعية هو نهجٌ من قبل الأفراد أو المجموعات أو الشركات الناشئة أو رواد الأعمال، التي يطورون ويمولون وينفّذون من خلالها حلولًا للقضايا الاجتماعية والثقافية والبيئية.[1] يمكن تطبيق هذا المفهوم على مجموعة واسعة من المنظمات، والتي تختلف في الحجم والأهداف و
1964 United States Senate election in Nebraska ← 1958 November 3, 1964 1970 → Nominee Roman Hruska Raymond W. Arndt Party Republican Democratic Popular vote 345,772 217,605 Percentage 61.37% 38.62% County resultsHruska: 50–60% 60–70% 70–80% 80–90%Arndt: 50–60% U.S. senator before election Roman Hruska ...
Isobar untuk wilayah Amerika Utara, 5 Januari 1998. Wilayah tekanan rendah ditandai dengan tulisan LOW. Wilayah bertekanan rendah atau depresi, atau siklon, wilayah tekanan rendah, pusat tekanan rendah, atau sistem tekanan rendah adalah sebagaian wilayah atmosfer Bumi yang memiliki tekanan udara lebih rendah dibandingkan wilayah di sekitarnya pada ketinggian yang sama. Wilayah tekanan rendah dapat digambarkan pada peta sebagai sebuah wilayah tertutup dengan nilai isobar yang semakin menurun m...
Bartošovice v Orlických horách Gemeente in Tsjechië Situering Regio (kraj) Hradec Králové District (okres) Rychnov nad Kněžnou Coördinaten 50° 12′ NB, 16° 32′ OL Algemeen Oppervlakte 35,6 km² Inwoners 195 (28.8.2006) Hoogte 580 m Overig Postcode(s) 517 61 Gemeentenummer 576093 Website Officiële website Portaal Tsjechië Bartošovice v Orlických horách (Duits: Batzdorf) is een Tsjechische gemeente in de regio Hradec Králové, en maakt deel ui...
Velická dolina Die Velická dolina mit dem Berghotel Sliezsky dom, im Hintergrund der Seitengrat Velické granáty Die Velická dolina mit dem Berghotel Sliezsky dom, im Hintergrund der Seitengrat Velické granáty Lage Prešovský kraj, Slowakei Gewässer Velický potok Gebirge Hohe Tatra, Tatra, Karpaten Geographische Lage 49° 9′ 14″ N, 20° 9′ 30″ O49.15388888888920.158333333333Koordinaten: 49° 9′ 14″ N, 20° 9′ 30
Валерій Іванович Череп Народився 23 березня 1940(1940-03-23) (83 роки)с. Данило-Іванівка Мелітопольський район, Запорізька область, Українська РСР, СРСРГромадянство СРСР→ УкраїнаНаціональність українецьДіяльність політикAlma mater Криворізький національний університет (19...
I Am a Heroアイアムアヒーロー(Aiamuahīrō)GenreHorror MangaPengarangKengo HanazawaPenerbitShogakukanMajalahBig Comic SpiritsDemografiSeinenTerbit2009 – 2017Volume22 Film laga hidupSutradaraShinsuke SatoTayang2016 Portal anime dan manga Latar belakang awal cerita bertempat, Miharadai Nerima-ku, Tokyo. I Am a Hero (アイアムアヒーローcode: ja is deprecated ) Adalah manga horror zombie apocalypse karya Kengo Hanazawa, manga ini mendapatkan nominasi peringkat 3, 4, da...
إد هاريس (بالإنجليزية: Ed Harris) معلومات شخصية اسم الولادة إدوارد ألين هاريس الميلاد 28 نوفمبر 1950 (العمر 73 سنة)تينافلي، نيوجيرزي الإقامة تينافلي (نيوجيرسي)ماليبو، كاليفورنيالوس أنجلوس مواطنة الولايات المتحدة الزوجة أيمي ماديغن (1983-الآن) الحياة العملية المدرسة الأم ...
This is an archive of past discussions. Do not edit the contents of this page. If you wish to start a new discussion or revive an old one, please do so on the current talk page. Archive 5 ← Archive 7 Archive 8 Archive 9 Archive 10 Archive 11 → Archive 15 Please comment on Wikipedia talk:Naming conventions (films) The feedback request service is asking for participation in this request for comment on Wikipedia talk:Naming conventions (films). Legobot (talk) 00:07, 8 March 2015 (UTC)...
Manga series by Naoko Takeuchi This article is about the media franchise. For the title character, see Sailor Moon (character). For other uses, see Sailor Moon (disambiguation). Pretty Guardian Sailor Moon redirects here. For the 2003 TV series, see Pretty Guardian Sailor Moon (2003 TV series). Sailor MoonCover of the first volume of Sailor Moon, featuring the titular character美少女戦士セーラームーン(Bishōjo Senshi Sērāmūn)GenreMagical girl MangaWritten byNaoko TakeuchiP...
Seaside village in County Wexford, Ireland Village in Leinster, IrelandRosslare Irish: Ros LáirVillageRosslare's beach is accessible directly from Rosslare villageRosslareLocation in IrelandCoordinates: 52°16′23″N 6°23′12″W / 52.27306°N 6.38667°W / 52.27306; -6.38667CountryIrelandProvinceLeinsterCountyCounty WexfordPopulation (2022)[1]1,795 Rosslare Strand, or simply Rosslare (Irish: Ros Láir, meaning 'middle promontory' or 'middle wood'), ...
Series of long-distance triathlon races For other uses, see Ironman. An Ironman 70.3, also known as a Half Ironman, is one of a series of long-distance triathlon races organized by the World Triathlon Corporation (WTC). The 70.3 refers to the total distance in miles (113.0 km) covered in the race, consisting of a 1.2-mile (1.9 km) swim, a 56-mile (90 km) bike ride, and a 13.1-mile (21.1 km) run. Each distance of the swim, bike, and run segments is half the distance of that...
Type of dialysis Peritoneal dialysisDiagram of peritoneal dialysisSpecialtynephrologyICD-9-CM54.98MeSHD010530[edit on Wikidata] Peritoneal dialysis (PD) is a type of dialysis that uses the peritoneum in a person's abdomen as the membrane through which fluid and dissolved substances are exchanged with the blood.[1][2] It is used to remove excess fluid, correct electrolyte problems, and remove toxins in those with kidney failure.[3] Peritoneal dialysis has better out...
Genus of fishes Culter Culter alburnus Scientific classification Domain: Eukaryota Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii Order: Cypriniformes Family: Cyprinidae Subfamily: Cultrinae Genus: CulterBasilewsky, 1855 Type species Culter alburnusBasilewsky, 1855 Culter is a genus of cyprinid fish, consisting of four species found in freshwater of eastern Asia (Siberia to Vietnam). The name is derived from the Latin word culter, meaning knife. Culter is closely related to Chanodic...
African Minifootball ConfederationAbbreviationAMCFormation14 December 2016; 6 years ago (2016-12-14)TypeSports organisationHeadquartersTunis, TunisiaRegion served AfricaMembers 10 (Executive Committee)President Achraf Ben SalhaFirst Vice-president Ahmed SamirSecond Vice-president Djelika YeoGeneral secretary Sami BouzidParent organizationWMF The African Minifootball Confederation, also referred to by its abbreviation, AMC & previously known as AMF (African Minifootball F...
2010 American filmLegionTheatrical release posterDirected byScott StewartWritten by Peter Schink Scott Stewart Produced by David Lancaster Michel Litvak Starring Paul Bettany Lucas Black Tyrese Gibson Adrianne Palicki Charles S. Dutton Jon Tenney Kevin Durand Willa Holland Kate Walsh Dennis Quaid CinematographyJohn LindleyEdited bySteven KemperMusic byJohn FrizzellProductioncompanies Screen Gems Bold Films Distributed bySony Pictures Releasing[1]Release date January 22, 2010...
Conjecture on zeros of the zeta function For the musical term, see Riemannian theory. This plot of Riemann's zeta (ζ) function (here with argument z) shows trivial zeros where ζ(z) = 0, a pole where ζ(z) = ∞ {\displaystyle \infty } , the critical line of nontrivial zeros with Re(z) = 1/2 and slopes of absolute values. The real part (red) and imaginary part (blue) of the Riemann zeta function ζ(s) along the critical line in the complex plane with real part Re(s) = 1/2. The first non...
South Korean League of Legends team Nongshim RedForceShort nameNS RedForce, NSGameLeague of LegendsFounded15 May 2016 (2016-05-15) (as I Gaming Star)LeagueLCKLocationSouth KoreaOwnerNongshimCEOOh Evans Ji-hwanManagerKo Jin-seobGeneral managerCha Min-kyuWebsitewww.ns-esports.com Nongshim RedForce[n 1] (Korean: 농심 레드포스) is a South Korean professional League of Legends team owned by food and beverage company Nongshim. The team's name and logo are a reference to...
.jpg)
