La prononciacion seré [seŋta'raʎɔ]. [5]. La senta onorada dens lo nom de la comuna es Aulària de Barcelona (fòrma dominanta de son nom en occitan), en latin Sancta Eulalia, martirizada a Barcelona en 304. L'aferèsi, supression de la vocala iniciala deu segond mot, remplaçada per la vocala finala deu prumèr, de -a final de senta davant la vocala iniciala E- (Dauzat parla d'elision [6]) [7] dona, en partent d' Eulàlia, Aulàlia. La seguida seré Aulària (dissimilacion) > Auràlia (metatèsi) > Aràlia (reduccion deu diftongue) > Aralha (palatalizacion de -l- per lo iòd). Dens l'òrdre de l'evolucion fonetica, donat per Maurici Romieu, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, la plaça de la palatalizacion de -l- es convencionala [8].
Pendent l'Ancian Regime, Senta Aralha, Saint-Araille o Saint-Araille-de-Samatan, qu'èra de l'eleccion de Comenge, doncas de la província de Gasconha, de la generalitat d'Aush, de la diocèsi de Lombèrs e de la senescaucia de Tolosa. Lo vocable de la glèisa, annèxa de Senarens, qu'es Sent Germèr. En 1790, Senta Aralha qu'èra deu canton deu Hosseret, en l'an VIII, deu canton de Senta Gabèla, en l'an X, que tornè au Hosseret [9].
↑Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586
↑Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 296, per Sentralha (Òut e Garona)
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)