Segon Dauzat e Rostaing, Pegulhan que poiré representar un producte de podium (> puèg en lengadocian, sovent prononciat Pe- en ligason ambe un nom o un adjectiu) e deu nom latin d'òme Aculius, damb lo sufixe -anum (donc Aculianum, qui seré lo nom ancian deu vilatge) [5]. La dificultat qu'es dobla : lo resultat de podium qu'es poi localament, non pas puèg, e lo nom d'Aimeric de Peguilhan ne deuré guardar la marca clara, au començament deu sègle XIII, quina que sia la fòrma.
Se poiré eventualament pensar a un derivat de pecus, « tropèth, bestiar », com los Peguilhèir[6] ? Mèi precisament de peculius (senses nombroses : peculi de l'esclau, estauvis deu sordat, bens parafernaus, etc), o quitament de pecunia (bens en bestiar, fortuna, bens), au prètz d'una dissimilacion (*Pecunianum > *Peculianum) ? Dens aqueths cases, lo sufixe -anum, atau com se pòt passar damb lo sufixe -acum, que s'aplicaré a de causas meilèu qu'a de noms de persona.
Istòria
Pendent l'Ancian Regime, Pegulhan qu'èra de l'eleccion de Comenge, doncas de la província de Gasconha, de la generalitat d'Aush, de la diocèsi de Comenge e de la senescaucia de Tolosa. Lo vocable de la glèisa qu'es Nòsta Dauna. Tanlèu 1790, Pegulhan qu'èra deu canton de Bolonha de Gessa[7].
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
![Pegulhan [4]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Brosen_windrose-fr.svg/80px-Brosen_windrose-fr.svg.png)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
