Espèrça èra una bastida representada per tres al sègle XIIIe siècle. L'abat de Lesat n'èra lo senhor espirital. Al sègle XV, un castelar, appartenent a J. d'Alquièr, i èra mencionat. Coma los vilatges vesins, Espèrça foguèt endamatjada per los Reformats al sègle XVI. La glèisa, dedicada a Sant Bertomèu, que demòra encara una campana. Lo campanar es un campanar-mur amb cinc lotjaments campanaires e lo portal gotic foguèron salvats.
Pendent l'Ancian Regime, Espèrça èra de la diocèsi civila de Rius, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de la diocèsi de Rius, de la senescauciá de Tolosa. En 1790, Espèrça èra deu canton de Galhac Tolzan, puèi passèt au canton de Senta Gabèla en 1801. La glèisa es jol patronatge de Sent Bertomiu [5].
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)