Es bordada al nòrd per la RD30 dicha «rota de las costièras» e al sud pel riu Laragon.
Sus son territòri se trapa una partida del Lac du Laragon.
Istòria
A l'Edat Mejana Montpitòl èra de la Senhoriá de Vrudfuèlh que comptava alara vint castelars alentorn.
Fins a la Crosada contra los Albigeses la poderosa familha de Portal[5], protestents catars, èra senhors de Montpitòl e mantenguèron lo Castelar en un luòc sus la rota de las costièras.
En 1215 Simon de Montfòrt se faguèt atribuir las tèrras del comte Raimon VI de Tolosa protector dels catars e lo revengut del fèu de Vrudfuèlh que Montpitòl èra partit foguèt alara atribuit als evesques de Tolosa.
E al sègle XVI als Portals tornan las proprietats de Montpitòl mas pas la senhoriá e son drech de nauta e bassa justícia que domorèron a l'archavesque de Tolosa.
En 1683 los avents del fèu de Montpitòl èran las damas fuelhantinas del barri de Sant Çubran de Tolosa.
Avant la revolucion Montpitòl se nomenava Montpitol La Gascogne.
Pendent l'Ancian Regime, Montpitol o Montpitol-la-Gascogne èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa e de la senescauciá de Tolosa. Le vocable de la glèisa es Sent Blasi (en 1538, Sent Prejet [6]). Tanlèu 1790, Montpitòl èra del canton de Montastruc[7].
Pendent l'Ancian Regime, La Soulade (doncas en occitan La Solada) èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa e de la senescauciá de Tolosa. Le vocable de la glèisa es Sent Prejet. Tanlèu 1790, La Solada èra del canton de Montastruc, puèi en 1817 fosquèc incorporat a Montpitòl [8]. La Solada es a un pichon km a l'oèst de Montpitòl.
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)