Martras Tolosana que poderé venir deu latin eclesiastic martyres o martyrem, « martir », mès, com la fòrma es femenina, vau mèi acceptar la proposicion d'Ernèst Negre, lo plurau martyria > *martirias. Lo nom prengó lo sens de « cementèri » per associacion entre lo culte deus sents martirs e lo culte deus mòrts. Lo determinant hornit sonque en 1929 que s'explica per la proximitat de Tolosa[2],[3].
Istòria
A l'epòca galloromana, una immensa e rica villa èra a "Chiragan". Foguèt una de las villae entre las pus grandas de tot l'Empèri Roman. Se trobèron d'esculturas de marbre vertadièrament excepcionalas installadas al Musèu de Sant Ramon de Tolosa.
Anciana necropòli de sarcofags paleocrestians. Lo nom de Martres ven de martyrum. Aqueles toponims, sovent, designavan de cementèris antics o barbars.
Lòc de batalha contra los sarrasins encara reconstituit lo jorn de la Santa Trinitat nomenada batalha de Sant Vidian. Segon la legenda, auré lançat son espada alara que falhava (?), aquela, en se plantant faguèt gisclar d'aiga creant atal la font de son nom.
Pendent l'Ancian Regime, Martras qu'èra de l'eleccion de Comenge (nocion diferenta de la diocèsi de Comenge), doncas de la província de Gasconha, de la generalitat d'Aush, de la diocèsi de Rius e de la senescaucia de Tolosa. Le vocable de la glèisa qu'es Sent Vidian. En 1790, Martras qu'èra deu canton de Casèras; en l'an III que vengó caplòc de canton; en l'an X que tornè au canton de Casèras. Martres que prengó le nom de Martres-Tolosane per décret deu 22 de març 1929 [4].
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)