Konklawe 1978 (Jan Paweł I)

Konklawe 1978 (pierwsze)
	Daty i miejsce
	25-26 sierpnia 1978
	Kaplica Sykstyńska, Rzym
	Główne postacie
Dziekan	Carlo Confalonieri (nieelektor)
Prodziekan	Jean-Marie Villot
Kamerling	Jean-Marie Villot
Protoprezbiter	Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta (nieelektor)
Protoprezbiter elektorów	Giuseppe Siri
Protodiakon	Pericle Felici
	Wybory
Liczba głosowań	4
Liczba elektorów; • uczestnicy; • nieobecni	; 111; 3
Liczba nieelektorów	15
	Wybrany papież
	Albino Luciani; Przybrane imię: Jan Paweł I

Konklawe 1978 (I) – pierwsze konklawe w 1978, zwołane po śmierci Pawła VI, który zmarł 6 sierpnia 1978. Konklawe rozpoczęło się 25 sierpnia 1978 a zakończyło dzień później wyborem kard. Albino Lucianiego, który jako pierwszy papież przybrał podwójne imię – Jana Pawła I.

Lista uczestników

Kolegium Kardynalskie w sierpniu 1978 liczyło 129 kardynałów, z czego 114 miało uprawnienia elektorskie. W konklawe wzięło udział 111 spośród nich:

Jean Villot (Francja; nominacja 22 lutego 1965) – kardynał biskup Frascati; kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego; sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej; przewodniczący Rady Spraw Publicznych Kościoła; przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan; przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej; przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum

Antonio Samorè (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał biskup Sabina e Poggio Mirteto; bibliotekarz i archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego

Sebastiano Baggio (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał biskup Velletri; prefekt Świętej Kongregacji ds. Biskupów; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych

Francesco Carpino (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał biskup Albano

Stéphanos I Sidarouss CM (Egipt; 22 lutego 1965) – kardynał patriarcha^[1]; katolicki patriarcha Aleksandrii obrządku koptyjskiego

Giuseppe Siri (Włochy; 12 stycznia 1953) – kardynał prezbiter S. Maria della Vittoria; arcybiskup Genui; administrator diecezji Bobbio

Stefan Wyszyński (Polska; 12 stycznia 1953) – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere; arcybiskup Gniezna i Warszawy, prymas Polski; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Polsce; przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Paul-Émile Léger PSS (Kanada; 12 stycznia 1953) – kardynał prezbiter S. Maria degli Angeli; emerytowany arcybiskup Montréal

José María Bueno y Monreal (Hiszpania; 15 grudnia 1958) – kardynał prezbiter Ss. Vito, Modesto e Crescenzia; arcybiskup Sewilli

Franziskus König (Austria; 15 grudnia 1958) – kardynał prezbiter S. Eusebio; arcybiskup Wiednia; przewodniczący Sekretariatu dla Niewierzących

Bernardus Johannes Alfrink (Holandia; 28 marca 1960) – kardynał prezbiter S. Gioacchino; emerytowany arcybiskup Utrechtu

Laurean Rugambwa (Tanzania; 28 marca 1960) – kardynał prezbiter S. Francesco a Ripa; arcybiskup Dar-es-Salaam

José Humberto Quintero Parra (Wenezuela; 16 stycznia 1961) – kardynał prezbiter Ss. Andrea e Gregorio al Monte Celio; arcybiskup Caracas; przewodniczący Konferencji Episkopatu Wenezueli

Juan Landázuri Ricketts OFM (Peru; 19 marca 1962) – kardynał prezbiter S. Maria in Aracoeli; arcybiskup Limy; przewodniczący Konferencji Episkopatu Peru

Raúl Silva Henríquez SDB (Chile; 19 marca 1962) – kardynał prezbiter S. Bernardo alle Terme; arcybiskup Santiago de Chile

Leo-Jozef Suenens (Belgia; 19 marca 1962) – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli; arcybiskup Mechelen-Brukseli i prymas Belgii; ordynariusz Belgijskich Sił Zbrojnych; przewodniczący Konferencji Episkopatu Belgii

Thomas Cooray OMI (Sri Lanka; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo; arcybiskup Colombo

Maurice Roy (Kanada; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter Nostra Signora del Sacramento e Ss. Martiri Canadesi; arcybiskup Québec i prymas Kanady; ordynariusz Kanadyjskich Sił Zbrojnych

Owen McCann (RPA; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter S. Prassede; arcybiskup Kapsztadu

Léon-Étienne Duval (Algieria; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter S. Balbina; arcybiskup Algieru; przewodniczący Konferencji Episkopatu Afryki Północnej

Ermenegildo Florit (Włochy; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter Regina Apostolorum; emerytowany arcybiskup Florencji

Franjo Šeper (Jugosławia; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter Ss. Pietro e Paolo in Ostiense; prefekt Świętej Kongregacji Nauki Wiary; przewodniczący Papieskiej Komisji Biblijnej; przewodniczący Papieskiej Komisji Teologicznej

Paul Zoungrana MAfr (Górna Wolta; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter S. Camillo agli Orti Sallustiani; arcybiskup Ouagadougou

Agnelo Rossi (Brazylia; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter Gran Madre di Dio; prefekt Świętej Kongregacji Ewangelizacji Narodów

Giovanni Colombo (Włochy; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino ai Monti; arcybiskup Mediolanu

Gabriel-Marie Garrone (Francja; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Sabina; prefekt Świętej Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej; wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego; kamerling Świętego Kolegium Kardynałów

Egidio Vagnozzi (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Giuseppe in Via Trionfale; przewodniczący Prefektury Spraw Ekonomicznych Kościoła

Maximilien de Fürstenberg (Belgia; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter Sacro Cuore di Gesu a Castro Pretorio; Wielki Mistrz Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu w Jerozolimie

José Clemente Maurer CSsR (Boliwia; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter SS. Redentore e S. Alfonso in via Merulana; arcybiskup Sucre

John Krol (Stany Zjednoczone; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Maria della Mercede e S. Adriano; arcybiskup Philadelphia

John Cody (Stany Zjednoczone; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Cecilia; arcybiskup Chicago

Corrado Ursi (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Callisto; arcybiskup Neapolu

Alfred Bengsch (NRD; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Filippo Neri in Eurosia; arcybiskup Berlina

Justinus Darmojuwono (Indonezja; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter SS. Nomi di Gesu e Maria in via Lata; arcybiskup Semarang; przewodniczący Konferencji Episkopatu Indonezji

Karol Wojtyła (Polska; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Cesareo in Palatio; arcybiskup Krakowa

Michele Pellegrino (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter SS. Nome di Gesu; emerytowany arcybiskup Turynu

Alexandre-Charles Renard (Francja; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter SS. Trinita al Monte Pincio; arcybiskup Lyonu i prymas Galii

Alfredo Vicente Scherer (Brazylia; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Nostra Signora de La Salette; arcybiskup Porto Alegre

Julio Rosales (Filipiny, 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Sacro Cuore di Gesu a Vitinia; arcybiskup Cebú; przewodniczący Konferencji Episkopatu Filipin

Gordon Joseph Gray (Wielka Brytania; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Chiara a Vigna Clara; arcybiskup Saint Andrews and Edinburgh; przewodniczący Konferencji Episkopatu Szkocji

Paolo Bertoli (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Girolamo degli Schiavoni

Joseph Parecattil (Indie; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Nostra Signora „Regina Pacis”; arcybiskup Ernakulam obrządku syro-malabarskiego; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego Kościołów Wschodnich

John Francis Dearden (Stany Zjednoczone; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Pio X alla Balduina; arcybiskup Detroit

François Marty (Francja; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Luigi dei Francesci; arcybiskup Paryża

George Flahiff CSB (Kanada; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Maria della Salute a Primavalle; arcybiskup Winnipeg

Paul Gouyon (Francja; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Natività di Natività di Nostro Signore Gesù Cristo in via Gallia; arcybiskup Rennes

Mario Casariego y Acevedo CRS (Gwatemala; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Maria in Aquiro; arcybiskup Gwatemali

Vicente Enrique y Tarancón (Hiszpania; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Giovanni Crisostomo a Montesacro Alto; arcybiskup Madrytu-Alcala; przewodniczący Konferencji Episkopatu Hiszpanii

Joseph Albert Malula (Zair; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Ss. Protomartiri a via Aurelia Antica; arcybiskup Kinszasy

Pablo Muñoz Vega SJ (Ekwador; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Roberto Bellarmino; arcybiskup Quito; przewodniczący Konferencji Episkopatu Ekwadoru

Antonio Poma (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Luca al Prenestino; arcybiskup Bolonii; przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch

John Carberry (Stany Zjednoczone; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Giovanni Battista de Rossi a via Latina; arcybiskup Saint Louis

Terence Cooke (Stany Zjednoczone; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; arcybiskup Nowego Jorku; ordynariusz Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych

Stephen Kim Sou-hwan (Korea Południowa; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Felice de Cantalice a Cantocelle; arcybiskup Seulu; administrator diecezji Pjongjang

Eugênio de Araújo Sales (Brazylia; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Gregorio VII; arcybiskup Rio de Janeiro; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Brazylii

Joseph Höffner (RFN; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Andrea della Valle; arcybiskup Kolonii; przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec

Johannes Willebrands (Holandia; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Sebastiano alle Catecombe; arcybiskup Utrechtu i prymas Holandii; ordynariusz Holenderskich Sił Zbrojnych; przewodniczący Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan

Albino Luciani (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Marco; patriarcha Wenecji

António Ribeiro (Portugalia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Antonio da Padova in Via Merulana; patriarcha Lizbony; ordynariusz Portugalskich Sił Zbrojnych

James Robert Knox (Australia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Maria in Vallicella; prefekt Świętej Kongregacji Kultu Bożego i Sakramentów

Avelar Brandão Vilela (Brazylia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter Ss. Bonifacio ed Alessio; arcybiskup São Salvador da Bahia

Joseph Cordeiro (Pakistan; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Andrea della Fratte; arcybiskup Karaczi

Aníbal Muñoz Duque (Kolumbia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Bartolomeo all’Isola; arcybiskup Bogoty; ordynariusz Kolumbijskich Sił Zbrojnych

Luis Aponte Martínez (Puerto Rico; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Maria della Providenza a Monteverde; arcybiskup San Juan; przewodniczący Konferencji Episkopatu Puerto Rico

Raúl Primatesta (Argentyna; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter Beata Maria Vergine Addolorata a Piazza Buenos Aires; arcybiskup Córdoba

Salvatore Pappalardo (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Maria d’Itria al Tritone; arcybiskup Palermo

Marcelo González Martín (Hiszpania; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Agostino; arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii

Louis-Jean Guyot (Francja; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Agnese fuori le mura; arcybiskup Tuluzy

Ugo Poletti (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter Ss. Ambrogio e Carlo; wikariusz generalny diecezji rzymskiej; archiprezbiter bazyliki laterańskiej; wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego

Timothy Manning (Stany Zjednoczone; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Lucia a Piazza d’Armi; arcybiskup Los Angeles

Maurice Michael Otunga (Kenia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Gregorio Barbarigo alle Tre Fontane; arcybiskup Nairobi; przewodniczący Konferencji Episkopatu Kenii

José Salazar López (Meksyk; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Emerenziana a Tor Fiorenza; arcybiskup Guadalajara; przewodniczący Konferencji Episkopatu Meksyku

Humberto Sousa Medeiros (Stany Zjednoczone; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Susanna; arcybiskup Bostonu

Paulo Evaristo Arns OFM (Brazylia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Antonio da Padova a via Tuscolana; arcybiskup São Paulo

James Darcy Freeman (Australia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Maria Regina della Pace; arcybiskup Sydney; przewodniczący Australijskiej Konferencji Biskupów

Narciso Jubany Arnau (Hiszpania; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso; arcybiskup Barcelony

Hermann Volk (RFN; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter Ss. Fabiano e Venanzio a Villa Fiorelli; biskup Moguncji

Pius Taofinuʻu SM (Samoa Zachodnie; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Onofrio; biskup Samoa and Tokelau

Octavio Antonio Beras Rojas (Dominikana; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Sisto; arcybiskup Santo Domingo i prymas Dominikany; przewodniczący Konferencji Episkopatu Dominikany; ordynariusz Sił Zbrojnych Dominikany

Juan Carlos Aramburu (Argentyna; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Giovanni Battista dei Fiorentini; arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Argentynie

Joseph-Marie Trịnh Như Khuê (Wietnam; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Francesco di Paola ai Monti; arcybiskup Hanoi

Hyacinthe Thiandoum (Senegal; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Maria del Popolo; arcybiskup Dakaru; przewodniczący Konferencji Episkopatu Senegalu-Mauretanii

Emmanuel Nsubuga (Uganda; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Maria Nuova; arcybiskup Kampala

Lawrence Picachy SJ (Indie; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter Sacro Cuore di Maria a Piazza Euclide; arcybiskup Kalkuty; przewodniczący Konferencji Episkopatu Indii

Jaime Sin (Filipiny; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Maria ai Monti; arcybiskup Manili; przewodniczący Konferencji Episkopatu Filipin

William Wakefield Baum (Stany Zjednoczone; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Croce in Via Flamina; arcybiskup Waszyngtonu

Aloísio Lorscheider OFM (Brazylia; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Pietro in Montorio; arcybiskup Fortaleza; przewodniczący Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej

Reginald Delargey (Nowa Zelandia; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter Inmmacolata al Tiburtino ; arcybiskup Wellington; przewodniczący Konferencji Episkopatu Nowej Zelandii

László Lékai (Węgry; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Teresa al Corso d’Italia; arcybiskup Esztergom i prymas Węgier

Basil Hume OSB (Wielka Brytania; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Silvestro in Capite; arcybiskup Westminster

Victor Razafimahatratra SJ (Madagaskar; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme; arcybiskup Tananarywy; przewodniczący Konferencji Episkopatu Madagaskaru

František Tomášek (Czechosłowacja; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter Ss. Vitale, Gervasio e Protasio; arcybiskup Pragi i prymas Czech

Dominic Ignatius Ekandem (Nigeria; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Marcello; biskup Ikot Ekpene; przewodniczący Konferencji Episkopatu Nigerii

Giovanni Benelli (Włochy; 27 czerwca 1977) – kardynał prezbiter S. Prisca; arcybiskup Florencji

Joseph Ratzinger (RFN; 27 czerwca 1977) – kardynał prezbiter S. Maria Consolatrice al Tiburtino; arcybiskup Monachium-Fryzyngi

Pericle Felici (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał diakon S. Apollinare; protodiakon Świętego Kolegium Kardynałów; prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Interpretacji Dokumentów Soboru Watykańskiego II

Silvio Oddi (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał diakon S. Agata in Urbe; delegat apostolski ds. bazyliki św. Franciszka w Asyżu

Giuseppe Paupini (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał diakon Ognissanti in Via Appia Nuova; penitencjariusz większy

Mario Nasalli Rocca di Corneliano (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał diakon S. Giovanni Battista decollato

Sergio Guerri (Włochy; 28 kwietnia 1969) – kardynał diakon SS. Nome di Maria al Foro Troiano; proprzewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan

Sergio Pignedoli (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro; przewodniczący Sekretariatu dla Niechrześcijan

Umberto Mozzoni (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał diakon S. Eugenio; przewodniczący Komisji Kardynalskiej ds. Sanktuariów w Pompejach i Loreto

Paul-Pierre Philippe OP (Francja; 5 marca 1973) – kardynał diakon S. Pio V a Villa Carpegna; prefekt Świętej Kongregacji Kościołów Wschodnich

Pietro Palazzini (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał diakon S. Girolamo della Carità

Opilio Rossi (Włochy; 24 maja 1976) – kardynał diakon S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Laikatu i Papieskiego Komitetu ds. Rodziny

Giuseppe Maria Sensi (Włochy; 24 maja 1976) – kardynał diakon Ss. Biagio e Carlo ai Catinari

Corrado Bafile (Włochy; 24 maja 1976) – kardynał diakon S. Maria in Portico; prefekt Świętej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych

Joseph Schröffer (RFN; 24 maja 1976) – kardynał diakon S. Saba

Eduardo Francisco Pironio (Argentyna; 24 maja 1976) – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiano; prefekt Świętej Kongregacji ds. Zakonów i Instytutów Świeckich

Bernardin Gantin (Benin; 27 czerwca 1977) – kardynał diakon Sacro Cuore di Cristo Re; przewodniczący Papieskiej Komisji Iustitia et Pax

Mario Luigi Ciappi OP (Włochy; 27 czerwca 1977) – kardynał diakon Nostra Signora del S. Cuore; proteolog Domu Papieskiego

Trzech elektorów mianował papież Pius XII, ośmiu papież Jan XXIII, a pozostałych stu Paweł VI.

Nieobecni z powodu choroby

Trzech kardynałów elektorów (jeden z nominacji Piusa XII, dwóch – Pawła VI):

Valerian Gracias (Indie; 12 stycznia 1953) – kardynał prezbiter S. Maria in Via Lata; arcybiskup Bombaju

John Joseph Wright (Stany Zjednoczone; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter Gesù Divin Maestro alla Pineta Sacchetti; prefekt Świętej Kongregacji ds. Duchowieństwa

Bolesław Filipiak (Polska; 24 maja 1976) – kardynał diakon S. Giovanni Bosco in Via Tiburtina

Wykluczeni z udziału w konklawe

15 kardynałów (w tym 5 nominowanych przez Piusa XII, 4 przez Jana XXIII i 6 przez Pawła VI) zostało wykluczonych z udziału w konklawe z racji ukończenia 80. roku życia na podstawie wydanych przez Pawła VI motu proprio „Ingravescentem aetatem” z 1970 roku oraz konstytucji „Romano Pontifici eligendo” z 1975 roku. Była to najbardziej rewolucyjna zmiana dotycząca elektorów papieża od Soboru Laterańskiego III w 1179.

Carlo Confalonieri (Włochy; 15 grudnia 1958) – kardynał biskup Ostii i Palestriny; dziekan Świętego Kolegium Kardynałów; archiprezbiter bazyliki liberiańskiej

Paolo Marella (Włochy; 14 grudnia 1959) – kardynał biskup Porto e Santa Rufina; wicedziekan Świętego Kolegium Kardynałów; archiprezbiter bazyliki watykańskiej; przewodniczący Fabryki Świętego Piotra

Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta (Brazylia; 18 lutego 1946) – kardynał prezbiter S. Pancrazio; protoprezbiter Świętego Kolegium Kardynałów; arcybiskup Aparecida

Joseph Frings (RFN; 18 lutego 1946) – kardynał prezbiter S. Giovanni a Porta Latina; emerytowany arcybiskup Kolonii

Antonio Caggiano (Argentyna; 18 lutego 1946) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Panisperna; emerytowany arcybiskup Buenos Aires

James Francis McIntyre (Stany Zjednoczone; 12 stycznia 1953) – kardynał prezbiter S. Anastasia; emerytowany arcybiskup Los Angeles

Alfredo Ottaviani (Włochy; 12 stycznia 1953) – kardynał prezbiter S. Maria in Domnica; emerytowany prefekt Świętej Kongregacji Nauki Wiary

Antonio María Barbieri OFMCap (Urugwaj; 15 grudnia 1958) – kardynał prezbiter S. Crisogono; emerytowany arcybiskup Montevideo

Alberto di Jorio (Włochy; 19 marca 1962) – kardynał prezbiter S. Pudenziana

Josyf Slipyj (Związek Radziecki; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter S. Atanasio; greckokatolicki arcybiskup większy Lwowa

Lawrence Shehan (Stany Zjednoczone; 22 lutego 1965) – kardynał prezbiter S. Clemente; emerytowany arcybiskup Baltimore

Patrick O’Boyle (Stany Zjednoczone; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Nicola in Carcere Tulliano; emerytowany arcybiskup Waszyngtonu

Pietro Parente (Włochy; 26 czerwca 1967) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina

Miguel Darío Miranda Gómez (Meksyk; 28 kwietnia 1969) – kardynał prezbiter S. Maria di Guadalupe a Monte Mario; emerytowany arcybiskup Meksyku

Ferdinando Giuseppe Antonelli OFM (Włochy; 5 marca 1973) – kardynał diakon S. Sebastiano al Palatino

Kandydaci

Wśród papabili wymieniano najczęściej kardynała Giuseppe Siriego, jako kandydata frakcji konserwatywnej, dążącej do zniwelowania skutków reform Soboru Watykańskiego II, oraz kardynała Giovanni Benelliego, jako kandydata frakcji prosoborowej. Do potencjalnych następców Pawła VI zaliczano też wielu innych kardynałów (m.in. S. Baggio, U. Poletti, S. Pignedoli, A. Lorscheider z Brazylii, J. Willebrands z Holandii itd.), ich szanse oceniano jednak znacznie niżej.

Domniemane wyniki głosowań

Konklawe rozpoczęło się wieczorem 25 sierpnia i zakończyło już następnego dnia, po czwartym głosowaniu wyborem patriarchy Wenecji Albino Lucianiego, który przybrał imię Jan Paweł I. Wiadomo, że kandydatura Lucianiego (który rzadko był wymieniany wśród papabile) została wysunięta przez Benelliego.

Wielu pisarzy i dziennikarzy próbowało, opierając się na trudnych do zweryfikowania informacjach wyciekających z Watykanu, zrekonstruować wyniki poszczególnych głosowań. Stosunkowo najbardziej wiarygodna wydaje się rekonstrukcja oparta na wyznaniach gadatliwego i dość swobodnie interpretującego reguły o zachowaniu tajemnicy kardynała Casariego z Gwatemali, który brał udział w tym konklawe^[2]:

Pierwsza tura: Siri – 25; Luciani – 23; Pignedoli – 18; Baggio – 9; König – 8; Bertoli – 5; Pironio – 4; Felici i Lorscheider – po 2; reszta – 15

Druga tura: Luciani – 53; Siri – 24; Pignedoli – 15; reszta – 23

Trzecia tura: Luciani – 70; Siri – 12; Pignedoli – 10; reszta – 15

Czwarta tura: Luciani – 98; reszta – 13

Wszystkie głosowania odbyły się 26 sierpnia (dwa rano i dwa po południu). W drugiej turze 4 głosy miał otrzymać Karol Wojtyła.

Przypisy

↑ Na podstawie motu proprio Pawła VI „Ad purpuratorum patrum” z 11 lutego 1965 patriarchowie wschodnich kościołów katolickich wyniesieni do godności kardynalskiej nie otrzymują żadnego rzymskiego tytułu kardynalskiego, lecz otrzymują rangę kardynała patriarchy i są zaliczani – choć nie na równych prawach – do grona kardynałów biskupów.
↑ Cesare de Agostini „Konklawe XX wieku. Kulisy wyborów papieży.”, Wyd. M, Kraków 2005 s. 331