Studiował na Uniwersytecie w Monachium oraz kilku uczelniach rzymskich (Uniwersytet Rzymski, Papieski Uniwersytet Gregoriański, Wyższe Seminarium Duchowne, Athenaeum Laterańskie oraz Akademia Duchowieństwa Szlachetnie Urodzonego). 11 kwietnia1936 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. W latach 1939–1960 sprawował opiekę duszpasterską wśród mieszkańców Rzymu i pracował jednocześnie w watykańskim Sekretariacie Stanu. W czerwcu 1954 został obdarzony tytułem papieskiego prałata domowego.
W lipcu 1975papież Paweł VI powierzył mu kierowanie Kongregacją Spraw Kanonizacyjnych (proprefekt); 24 maja1976 mianowany kardynałem, z tytułem diakona S. Maria in Portico, następnego dnia podniesiony do rangi prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Uczestniczył w sesji Światowego Synodu Biskupów w 1977, w zgromadzeniach plenarnych Kolegium Kardynalskiego, a także w obu konklawe w 1978.
W czerwcu 1980 złożył rezygnację z kierowania Kongregacją, w lipcu 1983 jako 80-latek utracił także prawo udziału w konklawe. W czerwcu 1987 został podniesiony do godności kardynała-prezbitera, z zachowaniem tytułu S. Maria in Portico pro hac vice.
Od śmierci biskupa Jose Rosenhammera w 2003 był najstarszym żyjącym biskupem Kościoła katolickiego na świecie; w lipcu 2003 jako jeden z nielicznych kardynałów w historii ukończył 100 lat. Zmarł w wieku 101 lat.