24 września 2020 papież Franciszek przyjął złożoną przez niego rezygnację z funkcji prefekta oraz ze wszystkich przywilejów wynikających z posiadania przez niego godności kardynalskiej. Oznacza to, że Becciu zachował tytuł kardynała, ale nie może korzystać z żadnych przysługujących mu z tego powodu praw, m.in. z prawa udziału w konklawe[5].
Dymisja Becciu to pokłosie artykułu we włoskim tygodniku „L’Espresso”, który opisał m.in. udzielenie dotacji firmie brata Becciu z Sardynii, zaangażowanej w działalność dobroczynną, a także sprawę zakupu przez Watykan nieruchomości w Londynie w czasach, gdy Becciu był zastępcą sekretarza stanu. Becciu uznał, że w żadnej z tych spraw nie ma sobie nic do zarzucenia, uznał publikacje „L’Espresso” za zniesławiające i szkalujące, a także pozwał wydawcę gazety o 10 mln euro z przeznaczeniem na cele dobroczynne, uznając, że publikacje tygodnika pozbawiając go prawa udziału w konklawe naraziły następne konklawe na nieważność oraz pozbawiły go osobiście szansy wyboru na papieża[6].
W 2021 roku Watykan oskarżył kardynała oraz dziewięć innych osób o nabycie londyńskiej nieruchomości oraz finansowanie filmów, w tym korzystając z zebranego na cele dobroczynne świętopietrza[7]. W grudniu 2023 roku kardynał Angelo Becciu został skazany na pięć lat i sześć miesięcy pozbawienia wolności po zakończeniu procesu w sprawie zarządzania funduszami Sekretariatu Stanu i sprzedaży nieruchomości w Londynie. Razem z kardynałem Becciu sądzono w Watykanie dziewięć innych osób, wśród nich finansistów i pracowników Sekretariatu Stanu.[8][9]
Uwagi
↑Kardynał Becciu zrzekł się uprawnień elektorskich i innych prerogatyw przysługujących mu jako kardynałowi, a papież Franciszek przyjął jego decyzję 24 września 2020.
.jpg)
