Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Corrado Ursi

Corrado Ursi
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Grano multa una hostia
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1908
Andria

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 2003
Neapol

Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania

1966–1987

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 lipca 1931

Nominacja biskupia

29 lipca 1951

Sakra biskupia

30 września 1951

Kreacja kardynalska

26 czerwca 1967
Paweł VI

Kościół tytularny

S. Callisto

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 września 1953

Konsekrator

Carlo Confalonieri

Współkonsekratorzy

Achille Salvucci
Francesco Minerva

Corrado Ursi (ur. 26 lipca 1908 w Andria, zm. 29 sierpnia 2003 w Neapolu), włoski duchowny katolicki, arcybiskup Neapolu, kardynał.

Życiorys

Studiował w seminariach w Andria i Molfetta, święcenia kapłańskie przyjął 25 lipca 1931 w Molfatta. Pracował następnie w seminarium w Molfatta, m.in. jako wicerektor i rektor; w latach 1931-1951 prowadził działalność duszpasterską w kilku diecezjach włoskich, W lipcu 1943 otrzymał tytuł tajnego szambelana papieskiego.

29 lipca 1951 został mianowany biskupem Nardo, święceń biskupich udzielił mu 30 września 1951 arcybiskup Carlo Confalonieri. W listopadzie 1961 Corrado Ursi przeszedł na stolicę arcybiskupią Acerenza. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965). Był także koadiutorem (z prawem następstwa) diecezji Potenza i Marsico Nuovo, ale nie objął tej diecezji; w maju 1966 został mianowany arcybiskupem Neapolu.

26 czerwca 1967 papież Paweł VI wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Callisto. W 1978 Ursi dwukrotnie brał udział w konklawe (w sierpniu, kiedy wybrano Jana Pawła I i w październiku, kiedy wybrano Jana Pawła II). Po osiągnięciu wieku emerytalnego (75 lat) złożył rezygnację z rządów archidiecezją Neapol, ale przyjęta ona została dopiero w maju 1987; jego następcą na stolicy arcybiskupiej został Michele Giordano. Rok później, wraz z ukończeniem 80. roku życia, utracił prawo udziału w konklawe.

Wśród kapłanów, którym udzielał sakry biskupiej, był m.in. Francesco Colasuonno, dyplomata watykański i przyszły kardynał.

Bibliografia

Kembali kehalaman sebelumnya