Patrick O’Boyle

Patrick O’Boyle

Kardynał prezbiter
State in fide Trwajcie silni w wierze
Kraj działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1896 Scranton, Pensylwania
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 1987 Waszyngton
Arcybiskup metropolita Waszyngtonu
Okres sprawowania	1947–1973
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	21 maja 1921
Nominacja biskupia	27 listopada 1947
Sakra biskupia	14 stycznia 1948
Kreacja kardynalska	26 czerwca 1967 Paweł VI
Kościół tytularny	San Nicola in Carcere

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	14 stycznia 1948
Konsekrator	Francis Spellman
Współkonsekratorzy	John Michael McNamara Henry Theophilus Klonowski
Konsekrowani biskupi Edward John Herrmann 1966
Współkonsekrowani biskupi Francesco Lardone 1949 John Joyce Russell 1950 Eric Francis MacKenzie 1950 Thomas Francis Markham 1950 Patrick Joseph McCormick 1950 Jerome Daniel Hannan 1954 Philip Hannan 1956 John Michael Fearns 1957 William Joseph McDonald 1964 John Selby Spence 1964 Paul Francis Tanner 1965

Patrick Aloysius O’Boyle (ur. 18 lipca 1896 w Scranton, Pensylwania, zm. 10 sierpnia 1987 w Waszyngtonie) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Waszyngtonu, kardynał.

Życiorys

Studiował w Saint Thomas College w Scranton, Seminarium Św. Józefa w Yonkers (Nowy Jork) oraz Szkole Nauk Społecznych w Nowym Jorku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 maja 1921 w Nowym Jorku.

Przez kilkanaście lat pracował w kościelnych instytucjach dobroczynnych (m.in. jako dyrektor wykonawczy Katolickich Instytucji Dobroczynnych w Nowym Jorku). Otrzymał tytuły honorowe tajnego szambelana papieskiego (1941) i prałata domowego (1944).

27 listopada 1947 został mianowany pierwszym arcybiskupem Waszyngtonu i konsekrowany 14 stycznia 1948 w Nowym Jorku przez kardynała Francisa Spellmana (arcybiskupa Nowego Jorku). W 1955 otrzymał dodatkowo tytuł asystenta tronu papieskiego. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Działał na rzecz Polonii amerykańskiej (od dzieciństwa wychowywał się w społeczności polonijnej), a także wspierał akcje pomocowe dla Polski po zakończeniu II wojny światowej^[1].

26 czerwca 1967 papież Paweł VI kreował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera San Nicola in Carcere. W marcu 1973 w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego O’Boyle złożył rezygnację z rządów archidiecezją waszyngtońską. Kończąc 80 lat w lipcu 1976 utracił prawo udziału w konklawe i nie uczestniczył w dwukrotnych wyborach papieża w 1978.

Przypisy

1. Kronika religijna, w: Tygodnik Powszechny, nr 8(153)/1948, s. 7

Bibliografia

• internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)].
• Patrick Aloysius O’Boyle [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-03-17]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000038815863
• VIAF: 55325421
• LCCN: n87891197
• GND: 133050963
• SBN: CUBV154733
• Open Library: OL5378009A
• NUKAT: n2015195369
• J9U: 987007325175205171