Strażnica WOP Gubin południowy

Strażnica WOP

Gubin południowy

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1950
Komendanci / Dowódcy
Pierwszy	chor. Bronisław Rzucak
Ostatni	ppor. Jan Sałek
Organizacja
Dyslokacja	Gubin ul. Chrobrego 27
Formacja	Wojska Ochrony Pogranicza
Podległość	7 komenda odcinka 32 batalion OP

Tu stacjonowała 31 strażnica WOP

Strażnica WOP Gubin południowy – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 7 komenda odcinka jako 31 strażnica WOP (Werder)^[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego^[2]. Stacjonowała na terenie byłej fabryki Wolfa przy ulicy Chrobrego 7 (27) (dzisiejsze Aleje Łużyckie)^[3].

Na podstawie rozkazu NDWP nr 0153/org. z 21 września 1946, sformowany został 2 Poznański Oddział WOP, a strażnica nr 31 Gubin południowy zakwalifikowana została do kategorii IV. Dowódca Oddziału nr 2 odwołał się od decyzji przyznania niskiej kategorii gubińskiej strażnicy i wiosną 1947 proponował przeniesienie strażnicy nr 31 z kategorii IV do kategorii II. Dowódca WOP wniosek odrzucił^[4].

W 1950 roku połączono gubińskie strażnice nr 31 i 32 w jeden organizm. Nowo sformowana strażnica WOP Gubin pozostała przy numerze 31, ale przeniosła się do budynków strażnicy WOP nr 32^[5].

Ochrona granicy

Opis odcinka granicy w 1947:

[...] lewa linia rozgraniczenia przebiegała południowym skrajem Gubinka, drogą do szosy, dalej drogą do następnej szosy i do rzeki, dalej rzeka do mostu [wył.] m. Plesse dalej biegnie drogą do m. Dobern [wył.]. Prawa linia rozgraniczenia od ujścia rzeki Lubst do Nysy biegnie do mostu dalej ul. Dąbrowskiego i Poznańską następnie szosą do wykopu. Długość linii granicznej wynosi 3,3 km. Od rozgraniczenia z 30 strażnicą Nysa płynie 750 m w kierunku północnym z lekkim odchyleniem na wschód, następnie skręca zupełnie na wschód i płynie tak 400 m. Potem znowu przybiera kierunek północno-wschodni na długości 1100 m, a potem skręca prosto na północ i przez 1050 m dobiega do rozgraniczenia z 32 strażnicą^[6].

Strażnice sąsiednie:

30 strażnica WOP Sękowice; 32 strażnica WOP Gubin północny - w 1946 roku.

Dowódcy/komendanci strażnicy

• p.o. chor. Bronisław Rzucak
• ppor. Henryk Szyszkowski
• ppor. Kazimierz Kwiatkowski
• por. Jan Prorok (6.03.1946-?)
• ppor. Wincenty Ruszkowski
• ppor. Jerzy Chrul
• ppor. Jan Sałek

Źródło^[7]

Przypisy

1. Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
3. Szyłkowski 2014 ↓, s. 54.
4. Szyłkowski 2014 ↓, s. 56.
5. Szyłkowski 2014 ↓, s. 59-60.
6. Szyłkowski 2014 ↓, s. 56-58.
7. Szyłkowski 2014 ↓, s. 55.

Bibliografia

• Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
• Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
• Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1989. Ludzie - wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
• Maciej Szyłkowski. Zapomniana strażnica. „Gubin i okolice”. 4 (27), 2014. Gubin: Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Gubińskiej. 
• ASGr.Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965.
• Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.