Strażnica WOP Poluńce

Strażnica WOP Sankury

Strażnica WOP Poluńce

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	lipiec 1956
Tradycje
Rodowód	123 strażnica WOP Sankury
Komendanci / Dowódcy
Pierwszy	ppor. Michał Pawluczyk
Organizacja
Dyslokacja	Sankury, Poluńce
Formacja	Wojska Ochrony Pogranicza
Podległość	26 komenda odcinka] 13 Batalion OP 222 Batalion WOP 22 Brygada WOP

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Sankury/Poluńce – nieistniejący obecnie podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 26 komendy odcinka jako 123 strażnica WOP (Sankury)^[1]  o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego^[2].

W latach 1948–31 grudnia 1950, 122 strażnica OP Połuńce była w strukturach 13 batalionu Ochrony Pogranicza.

W latach 1 stycznia 1951–15 listopada 1955, 123 strażnica WOP Poluńce była w strukturach 222 batalionu WOP i w 1951 stacjonowała w Poluńcach. Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic^[a]. Strażnica III kategorii otrzymała numer 117^[4][5].

15 listopada 1955 został zlikwidowano sztab 222 batalionu WOP w Sejnach^[b] i strażnica została podporządkowana bezpośrednio pod sztab 22 Brygady WOP. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic^[6]. Na początku 1956 ponownie przejściowo sformowano batalion graniczny w Sejnach i podporządkowano mu strażnicę nr 117^[6].

Opracowany w maju 1956 przez Dowództwo WOP kolejny plan reorganizacji formacji przewidywał rozformowanie kilku brygad, sztabów, batalionów i strażnic. Ta reforma miała przede wszystkim korzyści finansowe. W wyniku tej reformy, w lipcu 1956 rozformowany został 222 Batalion WOP, a także Strażnica WOP Poluńce^[7] [6]. Natomiast budynki zaadaptowano na szkołę^[8].

Ochrona granicy

Faktyczną ochronę powierzonego odcinka granicy państwowej, strażnica rozpoczęła w czerwcu 1946^[9].

Sąsiednie strażnice

• 122 strażnica WOP Wołyńce ⇔ 124 strażnica WOP Hołny Wolmera – 1946
• 116 strażnica WOP Puńsk ⇔ 118 strażnica WOP Hołny Wolmera – 1954

Komendanci strażnicy

• ppor. Michał Pawluczyk^[4] (był w 1945)^[7] 
• chor. Kazimierz Stykowski p.o. (był w 1951)
• chor. Walenty Chechoń (był w 1952).

Uwagi

1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954^[3].
2. Rozkaz dowódcy WOP nr 049 z 27.10 1955 (Historia BOWOP ↓, s. 114-134).

Przypisy

1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
3. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
4. Historia BOWOP ↓, s. 34-38.
5. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.14.
6. Historia BOWOP ↓, s. 114-134.
7. muzeumzs ↓.
8. Historia BOWOP ↓, s. 148.
9. Historia BOWOP ↓, s. 8.

Bibliografia

• Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
• Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
• Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
• Koło Nr 14 im. Powstańców Sejneńskich Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Placówce SG w Sejnach: Zarys historyczny Służb Granicznych na Sejneńszczyźnie. [w:] Muzeum Ziemi Sejneńskiej [on-line]. muzeum.sejny.pl, 2012-11-26. [dostęp 2020-01-31]. (pol.).
• Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
• ASGr.Historia Białostockiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Białystok 1960
• Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
• Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.