Stan etatowy wynosił 2507 wojskowych i 23 pracowników kontraktowych[3]. Sztab oddziału i pododdziały graniczne formowano w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej i Palacza oraz w Biedrusku[4]. Większość żołnierzy (prawie 60%) nie spełniało wymogu wykształcenia, zaś 5% stanowili analfabeci i półanalfabeci.
Miejscem postoju Oddziału został wybrany Rzepin[c], a od 29 listopada 1945 Krosno Odrzańskie[4]. Oddział rozpoczął służbę graniczną w pierwszej dekadzie listopada 1945[5].
12 listopada 1945 przyjął do ochrony środkowy odcinek na Odrze i Nysie Łużyckiej.
Na podstawie rozkazu Nr 0153/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 21 września 1946 jednostka została przeformowana w 2 Poznański Oddział WOP[6].
Henryk Dominiczak: Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1845-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.