W kwietniu 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia, rozwiązano 43 batalion WOP. W jego miejsce utworzono batalion odwodowy z zadaniami działań rozpoznawczo-pościgowych, a strażnice podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach[5].
13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium w kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[6].
W 1984 odtworzono batalion graniczny WOP w Raciborzu[5][7] i 8 czerwca 1986 batalion otrzymał imię „Bohaterów Powstań Śląskich”[8]. Również 8 czerwca 1986, wręczony został sztandar batalionowi, ufundowany przez społeczeństwo Raciborza i przyległych gmin pogranicza. Aktu wręczenia sztandaru dokonał dowódca WOP gen. dyw. Feliks Stramik[8].
Dowództwo batalionu rozformowano w kwietniu 1990[9], batalion 17 kwietnia 1990, a strażnice przeszły w podporządkowanie bezpośrednio pod sztab GB WOP[b].
Straż Graniczna:
15 maja 1991 po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 powstała Straż Graniczna[10] i został utworzony Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu ul. Dąbrowskiego 2, który to przejął obiekty koszarowe w których utworzono komendę Oddziału[11].
Grupa Operacyjno-Rozpoznawcza Zwiadu WOP Głubczyce.
Wydarzenia
1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[18]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytoriumczechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[19].
13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[20].
↑Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 068/org. z dnia 12 marca 1990 w sprawie rozformowania batalionu granicznego GB WOP w Raciborzu oraz zmianach etatowych w jednostkach WOP (Gacek 2005 ↓, s. 23).
↑Zarządzenie dowódcy WOP nr 012/szt. z dnia 31.01.1961.
↑Przed przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia w kwietniu 1976.
↑ppłk dypl. Władysław Zalewski został zwolniony do cywila.
Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
Józef Margules: Druga Warszawska Dywizja Piechoty 1943–1947. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1984.
SławomirS.ŻurawlowSławomirS., Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy - Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN1231-904X.